اومد پیش امام صادق و گفت: آقا خیلی بیچاره و فقیرم..
امام فرمود: تو فقیر نیستی!!
باز گفت: آخه فقر که دیگه شاخ و دم نداره....من فقیرم...خیلی هم فقیرم..
مجددا امام فرمود: میگم تو فقیر نیستی!!
تعجب کرد...پرسید آقا، چطور میگید من فقیر نیستم در حالی که فقر از سر و روم می باره؟!!
دلم! هنوز مانده ای اسیر دست سرنوشت
چه استخاره می کنی، سر جهنم و بهشت؟
سبد، سبد تلاش را به روی شانه می برند
چرا هنوز مانده ای در ابتدای فصل کشت؟
حدود دو سه هفته ی پیش بود که از خیابانی رد می شدم که وسط مسیر، پای چپم پیچ خورد و نشستم کف خیابان...
حالا از شدت خنده نمی تونستم بلند بشم!! خنده از این جهت بود که قبلش داشتم برای رفیق همراه، از احوالات شهیدی می گفتم که خانمش تعریف می کرد بارها پیش خودم گفتم کاش حداقل زنده بود، ولی مثلا یه جائی از بدنش آسیب دیده بود...به همون هم راضی بودم که خواب دیدم زنده است و فلج شده...نمی تونه راه بره و من از غصه ی اینکه، او اینطوری شده، گریه می کردم...که شهید تو همون خواب گفت ببین طاقت نداری!!پس حسرت بیخود نخور....
حالا تصور کنید ما این صحبت را که کردیم یه دفعه زیر پام خالی شد و نشستم!!...با خودم گفتم تو هنوز طاقت یه ذره درد را هم نداری که درد ایثار را درک کنی.....
....رضائی(...)
....رضائی(...)
....رضائی(...)
....رضائی(...)
....رضائی(...)
.....
داشتم یه نگاهی به مخاطبین گوشی ام می انداختم دیدم چقدر "رضائی" داریم...به حدی که باید علاوه بر اسم و فامیل، یه تاریخچه!! هم جلوی اسمشون بنویسم که بدونم طرف، کدوم رضائیه؟!!
یه بررسی کنی می بینی "رضائی"، خیلی هست....البته برخی هم مشتقات "رضائی" هستند...مثل رضائیان، رضائی پور...
یکی هم بود که تا ابد اسمش با انرژی هسته ای گره خورد......شهید داریوش رضائی نژاد....
(ان شاء الله رهروی شهدا باشیم، اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم)
