یاناصرنا
چند برنامه کوچک توی خیابان برای شهدا گرفتیم، مقدمه‌ای شد که استارت یه کار بزرگ را بزنیم، یک جشن خیابانی بزرگ که این قابلیت‌ها رو داشته باشه چند سالی بود که برگزار شد:
- کم هزینه باشه
- همه سنین رو شادکنه و خوشحال کنه درگیرکنه
- همه جمع رو یاد امام بندازه
- توش گناه نشه یا حداقلی باشه و از طرف دست‌اندرکاران رعایت بشه
- طیف‌های مختلف رو درگیر کار کنیم و محدود به یک جمع نشه
- عموم مردم رو بیاریم پای کار و هم کمک فیزیکی کنند و تو جشن شرکت کنند و مخصوص مثلا هیئتی‌ها و مسجدی‌ها نباشه
- برای پذیرایی نیان ولی ما کام مردم رو شیرین کنیم
- و موارد دیگر ...
از روزهای قبل تدارک دیده میشد، پیگیری میشد، روز قبل و روز شب نیمه شعبان همه می‌آمدند پای کار، هزار صندلی چیده میشد، صندلی‌هایی که امانی میگرفتیم از جاهای مختلف که پول کرایه براشون ندیم، سن مراسم رو می‌نداختیم گردن شهرداری و ...
جشن باشکوهی میشد، قبل از اینکه نمازگذاران مسجد بیان داخل جشن مردم عادی که شاید مراسم‌ها یا مناسبت‌ها میومدن یا اصلا مسجد نمیومدن توی جشن شرکت می‌کردن و نمازگذاران مسجد می‌ایستادن و در جشن شرکت می‌کردن
بچه‌ها در فضای مخصوص خودشون نقاشی می‌کشیدن و هدیه می‌گرفتن و بادکنک می‌گرفتن و خوشحال بودن، بزرگا با دست زدن و خندین و ...
یه مراسم رسمی شیک و قشنگ
با کمترین هزینه
با بکارگیری تعداد افراد بالا
و ...
چه توفیقاتی ازمون سلب شد، همش بخاطر نفس خودمونه
مهم اینه که بچه‌ها و دوستان خودشون رو باور کنند
مشکل از ماست امام مهربان ما، او سالها منتظرم ماست...
عید میلاد ولادت آقا بر همگی مبارک
سال نو و قرن جدید هم بر همه بزرگواران مبارک باشه
ان‌شاالله سال خوب و با برکت همراه با عزت داشته باشید و این بیماری هم جمع بشه بساطش ان‌شاالله
سلام علیکم
عید بر شما و تمامی اهالی فانوس جزیره مبارک
ان شالله از منتظران واقعی آن حضرت باشیم و در پناه مولا
حاج اسماعیل دولابی میفرماید : ظاهــرامیگوییم آقا می آید ولی در حقیقت ما بهخدمت حضرت میرویم.ما به پشت دیواردنیا رفتیم و گم شدیم، بایداز پشت دیواربیرون بیاییم تا ببینیم که حضرت از همان ابتدا حاضر بودند. امام زمان گم و غائـب
نشده است. ما گم و غائب شده ایم.
مصباح الهُدی ص ۳۱۹
از حضرت فاطمه روایت شده که پیامبراکرم فرمودند: امام همچون کعبه است که (مردم)باید به سویش روند،نه آن که
(منتظر باشند تا) او به سوی آنها بیاید
بحار الانوار، ج ۳۶، ص ۳۵۳