بسم رب العلی
کارِ خوبها، همیشه بیدار کردن است...
مثلا پدرم، که همیشه هرجور شده، نماز صبح ها بیدار مان می‌کند.
و همین شده که ما از بچگی عادت کردیم راحت بخوابیم، چون به زندگی با خوب هایی که بیدار مان کنند، عادت کردیم...!
بس که همیشه بیدار مان کردند و حواس شان به ما بوده، خوش خواب شده ایم!
اینقدر خوبند که ما، خواب هایمان سنگین شده....
از پدر که نمونه ی کوچکی است، اگر بگذریم،
همیشه خوب های تاریخ، همه را بیدار میکنند...
حالا طرف هرکه میخواهد، باشد؛ این خوب ها حتی بدترین ها را هم بیدار میکنند!!
مثل حسین ها، حر ها را...
یا کاظم ها، بُشر ها را...
و یا مثل شما بابا جان،
در شب واقعه، ابن ملجم ها را....
میدانی، میخواهم بگویم خوبی شما که سابقه اش خیلی دور و دراز و بیشتر از این حرف ها است!
از آن گذشته، من نه لشکری کشیده ام مقابل خوبی، نه قصد توطئه دارم، نه شمشیری تیز کرده ام....!!
نه. من فقط کمی خوابم سنگین شده....
مولا جان،
دو شب دیگر هم از شب های قدر عمرم گذشت...
بیدارم نمیکنی؟؟...
*************************************
روضه نوشت:
باورم نیست که خیبر شکن از پا افتاد....
حضرت واژه ی برخواستن، از پا افتاد!
رئوف ..
