بهار آمد ، بهار من نیامد
گل آمد گُلعذار من نیامد
برآوردند سر از شاخ ، گل ها
گلی بر شاخسار من نیامد
چراغ لاله روشن شد به صحرا
چراغ شام تار من نیامد
جهان در انتظار آمد به پایان
به پایان انتظار من نیامد
سال نو شما پیشاپیش با کلی آرزوهای خوب مبارک
***
خانم ها و آقایان بشتابید! بشتابید!
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ ۖ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ [سوره البقرة : 186]
وهنگامی که بندگان من ، از تو در باره من سؤال کنند(بگو)من نزدیکم!دعای دعا کننده را،به هنگامی که مرا می خواند،پاسخ می گویم!پس باید دعوت مرا بپذیرند،و به من ایمان بیاورند،تا راه یابند.
امام علی - علیه السّلام - فرمود: دعا کلید گشایش رحمت الهی و چراغ روشنگر در تاریکی است.
ما گوشه نشینان غم فاطمه ایم
محتاج عطا و کرم فاطمه ایم
***
خزان زود هنگام و کبود شدن یاس بوستان پیامبر ، تسلیت باد .
اواخر سال شصت بود دقیقا یادم نیست آن روز مناسبتی داشت یا نه ولی می دانم بچه های گردان را جمع کرد که برایشان حرف بزند. ابتدای صحبتش مثل همیشه گفت السلام علیک یا ایتها الصدیقه الشهیده سیده النسا العالمین. بغض گلویش را گرفت و اشک تو چشماش جمع شد همیشه همین طور بود اسم حضرت زهرا را که می برد اشکش بی اختیار جاری می شد گویی همه وجودش عشق و ارادت بود به اهل بیت عصمت و طهارت.
امام علی (علیه السلام) این چنین دنیا را تعریف می کنند« آگاه باشید! گویا دنیا پایان یافته، و وداع خویش را اعلام داشته است، خوبی هایش ناشناخته مانده به سرعت پشت کرده می گذرد، ساکنان خود را به سوی نابود شدن می کشاند، و همسایگان را به سوی مرگ می راند. آنچه از دنیا شیرین بود تلخ شده و آنچه صاف و زلال بود تیرگی پذیرفت و بیش از ته مانده ظرف آب ریخته شده از آن باقی نمانده است، یا جرعه ای آب، که با آن عطش تشنگان دنیا فرو نخواهد نشست. ای بندگان خدا! از سرایی کوچ کنید که سرانجام آن نابودی است، مبادا آرزوها بر شما چیره گردد، مپندارید که عمر طولانی خواهید داشت.(خطبه 52 نهج البلاغه)
