برای رفع تعلق لازم نیست از جان فرزند و همسر و والدینمون بگذریم...

لازم نیست مثلا بخش زیادی از مال مون رو ببخشیم و خیرات کنیم...

لازم نیست مثلا خودروی خودمون رو بدیم به یه نیازمند...


برای عملیاتی کردن رفع تعلق باید عاقل بود...


مثلا اگه خیلی گرسنه ای و غذای خیلی خوشمزه ای داری برای شام... بیا غذات رو بخور منتها قبل از سیر شدن دست از خوردن بکش...

وقتی که خیلی خوابت شیرینه بیا برای خدا نیم ساعت زودتر از اذان صبح بیدار شو و از شیرینی خواب بگذر

وقتی کسی حرفی بهت زد که خیلی بهت برخورد و تو قدرتش رو داری که با پاسخت لهش کنی... هیچی نگو و بگذر...

وقتی کلی برنامه ریزی کردی و یهو مهمون اومد و همه برنامه هات رو بهم ریخت از درون عصبی نشو و از برنامه ات بگذر...

وقتی در اوج لذت علمی هستی و غرق در مطالعه هستی و ابتهاج همه وجودت رو فرا گرفت و با ولع داری مطالب رو میخونی یه دفعه مادرت صدات زد و گفت برام یه لیوان آب بیار یا همسرت صدات زد و گفت بیا بریم بیرون من خسته شدم از توی خونه موندن یا ... از اون ابتهاج و کشف علمی ات بگذر...


صالح: از قدیم گفتن : سنگ بزرگ برداشتن، نشانه ی نزدن هست...

برای رفع تعلق باید با شعور گام برداشت نه صرفا با شور...

رفع تعلق با همین چیزهای ریز شروع میشه و به انسان سعه وجودی میده

 گذشتن از جان عزیزان نتیجه گذشتن از همین چیزهای دم دستی هست...


ایام عزای سید الشهدا رو تسلیت عرض میکنم ان شا الله سال بعد روزی همه مشتاقان بشه پیاده روی اربعین...