جهیزیه برای دختر، مایه عزت نیست؛ عزت دختر به اخلاق او، به رفتار و شخصیت خود او است. بعضی از خانواده های عروس، خودشان را اذیت می کنند و به زحمت می اندازند و اگر پول هم ندارند، به زور پول تهیه می کنند، اگر پول دارند، زیادی خرج می کنند، برای این که یک جهیزیه پر زرق و برقی را مثلا در اختیار دخترشان بگذارند. 1
می گویند: جهیزیه ما این چیزها را داشت، آیا جهیزیه دختر شما هم این ها را دارد؟! تفاخر و تنافس! یا مثلا می گویند که ما عقدمان را در فلان سالن گرفتیم. البته حالا که متأسفانه مرسوم شده است در هتلها می گیرند که کار بسیار بدی است. حتی گاهی شنیده یا دیده می شود بعضی افرادی هم که از آن ها توقع نیست، برای تفاخر به همدیگر، مراسم عقد خود را در هتلها و سالنها می گیرند! نه، مراسم عقد را در اتاق خانه و حیاط منزل خودتان یا همسایه تان بگیرید و مردم را دعوت کنید، همین طور که همیشه بوده است. این گونه محیطها، یک محیط انس خانوادگی است. 2
فقط شما ابزار رو به روز کنید...
حضرت تقریبا یک دست لباس تهیه کردند،نه رسمی که عروس و داماد هر دو هر گونه لباسی که در بازار موجوده و طرف تابحال استفاده نکرده حتما باید تهیه کنند!
مقدار خیلی کمی فقط به اندازه ی احتیاج ظرف و خوراک و وسایل استراحت.
و...
شیعه نیستیم اگه تجملات دست و پاگیرمون رو ادامه بدیم.
به همین صراحت.
//
اما هر کاری کردیم ناصر نیامد گفت: من خریدی ندارم کت و شلوار که هیچ وقت نمی پوشم، حلقه که دستم نمی کنم، پس دیگر خریدی نداریم!
ولی ما دست بردار نبودیم، با برادرم رفتیم برایش یک بلوز، شلوار و یک پلیور خریدم، چیزهایی که می دانستم می پوشد.