بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
ابن خلّکان در «وفیات الاعیان» نوشته است که سرّی سقطی 1 گفت: سی سال است که از یک جمله «الحمد للّه» که بر زبانم جاری شد، استغفار میکنم. گفتند: چگونه؟ گفت: شبی حریقی در بازار رخ داد. بیرون آمدم ببینم که به دکان من رسیده یا نه؟ به من گفته شد: به دکان تو نرسیده است. گفتم: «الحمد للّه»، یک مرتبه متنبه شدم که گیرم دکان من آسیبی ندیده باشد، آیا نباید در اندیشه مسلمانان باشم.
سعدی به همین داستان (با اندک تفاوتی) اشاره کرده و می‌گوید:
شبی دود خلق آتشی برفروخت
شنیدم که بغداد نیمی بسوخت
یکی شکر گفت اندر آن خاک و دود
که دکان ما را گزندی نبود
جهان دیده گفتش اندر آن بُو الهوس
تو را خود غم خویشتن بود و بس؟
پسندی که شهری بسوزد به نار
اگر خود سرایت بود بر کنار؟ 2
پیامبر (ص) می فرمایند:
من اصبح لا یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم
هر کس که صبح کند و همتش خدمت به مسلمانان نباشد ، او مسلمان نیست
پ ن:
برداشت من از این داستان اینه: (درست یا غلطش رو نمیدونم)
دیدین یه وقتایی یه چیزی میبینم میگم خدارو شکر که برا ما نیست.
مثلا: وقتی تو خیابون یه معلول میبینیم از سر یک لحظه غفلت اول میگیم بخدا باید خداروشکر کنیم سالمیم باید قدر داشته هامونو بدونیم( این خیلی خوبه هااا) اما مهم اینجاست که ما باید اول از درگاه خدا شفای همه ی مریض ها و معلولین رو بخواهیم بعدش سپاس خدارو به خاطر داشته هامون بگیم.
یا گاهی اوقات اگه یکی از پسرای فامیل مثلا معتاد باشه میگیم وای خداروشکر بچه ی ما تو این خطا نیست
یا اگه دوماد یکی از فامیلا خصوصیت بدی داشته باشه میگیم وااااای یا ابالفضل خدا رو صد هزار بار شکر که شوهر من یا داماد من خیــــــــــــــــــــــــلی خوبه اصلا از این اخلاقا نداره بعــــدش میگیم خدا به دل مادرش یا خانومش بگرده ان شالله خدا به راه راست هدایتش کنه...
درکل همیشــــــــــــــه اول خودمون و این اشتباهه
اللم اشف کل مرضانا
الهی درد رو از دردمند بگیر
خدایا هیچ کس مریض و مریض دار نباشه
خدایا گرفتارارو رهایی بده از مشکلات
خدایا پناه بی پناهان باش
پشت و پناه یتیم ها باش
الهی ما رو لحظه ای به حال خودمون وا نگذار
اللهم استغفرالله ربی و اتوب الیه
اللهم اغفرلی و لوالدی و للمومنین و المومنات والمسلمین و المسلمات
أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ
أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ
أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ
أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ
أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ
1.از عرفای معروف قرن سوم هجری، متوفای سال 245 یا 250 ق در سنّ 98 سالگی. او شاگرد و مرید معروف کرخی و استاد و دایی «جنید بغدادی» بوده است.
2. دوره کامل آشنایی با علوم اسلامی، مرتضی مطهری، ص 208؛ داستانهای استاد، علیرضا مرتضوی، نشر فرهنگ و هنر اسلامی، ج 2، ص 12.
کلا باید خوب همه رو بخوایم
میفرماید اون چیزی رو که برای خودت میپسندی برای دیگران هم بپسند
عاقبتتون بخیر به حق حضرت ابوتراب