خداوند به دنیا امر کرده هر کسی به تو رو آورد خسته ش کن و هر کسی از تو روی برگرداند به دنبالش برو
وقت نکردم سند این حدیث رو پیدا کنم
طبق فرمایش برادر" آرتب یاور" ممکنه حدیث نباشه و یک جمله حکیمانه باشه
ولی سر فرصت پیدا میکنم و به مطلب اضافه میکنم
حدیث عجیبی هست... خب دنیا چی هست؟
از ماده دنی میاد هم میشه به معنی پست و کوچک گرفتش
هم میشه به معنی "اونچه به ما نزدیک تر هست " گرفتش...
به نظرم معنای دوم کاربردی تر هست... یعنی اگر شما معنای حدیثی رو خوندید و چیزی ازش فهمیدید و با توجه به اینکه کلام ائمه هم مثل قرآن بطون فراوان داره و شما به همون معنای اولیه حدیث اکتفا کنید و در پی یافتن بطون حدیث نباشید میشید مصداق کسانی که به دنیا روی آوردن... و جالبش هم اینجاست که اگر در پی فهم هر چه عمیقتر آیات و روایات نباشیم بعد چند بار شنیدن، اون آیات برامون تکراری میشه و تکرار بیشترش ملال و خستگی خاطر میاره... چون به اون فهم اولیه و اون فهمی که به ما نزدیکتر بود "دنیا" اکتفا کردیم لذا نتیجه اش خستگی خاطر هست
اینجا مراد از خستگی، خستگی جسم نیست... خستگی روح و روان هست...
ضمن اینکه هیچ امر حلالی در این نشئه نیست که فی نفسه مصداق دنیا باشه بلکه اون قصد و نیت و دلیل ما برای تقرب جستن به اون امر اون رو مصداق رو آوردن به دنیا میکنه...
با این تعریف حتی درس خواندن در حوزه علمیه هم میتونه مصداق رو کردن به دنیا باشه
حتی برپایی کلاس اخلاق هم میتونه مصداق رو کردن به دنیا باشه و...
ببینیم رو کردن به اموری که مشغولشیم برامون خستگی خاطر و ملال روح میاره یا نه...
التماس نوشت:
انسانهایی در اطرافمون هستن که دچار ابتلائات دنیا شدن... دچار مصائب شدن...
بی تفاوت نباشیم... وقتی حالشون خوب نیست... اگر حقیقتا مسلمونیم حالمون نمی تونه خوب باشه...
براشون دعا کنیم... این حداقل کاری هست که از دستمون بر میاد...
آسید احمد
