فانوس جزیره

پس از قرار گرفتن در مسیر مراقبه و مواظبت از اعمال خود، اگر به جایی رسیدیم که دچار کوه منیت، خودبینی، خودپسندی، عجب و غرور و... شدیم؛ یعنی احساس کردیم خیلی از اطرافیان جلوتر هستیم،به نظر شما مخاطبین عزیز در این مرحله چه باید کرد و چگونه می توان این کوه منیت و خودبرتربینی را بشکنیم و با این سد بزرگ مقابله کنیم؟

در مصباح الشریعه از قول امام صادق (ع) در مورد صفت عجب چنین می خوانیم:

"شگفتا و شگفتا از کسی که دچار عجب می شود حال آنکه نمی داند عاقبتش چگونه خواهد بود. کسی که دچار خود پسندی شود از راه درست منحرف شده و ادعای چیزی را کرده است که از آن او نیست و هرکس ادعایی در مورد چیزی داشته باشد که حق او نیست دروغگو و شیاد است هرچند این دروغش مخفی بماند یا مدت زمان درازی از آن بگذرد. اولین کاری که با فرد خودبین می شود این است که آنچه باعث خود پسندی او شده بود از او گرفته می شود تا بداند که عاجز و حقیر است و خود بر این عجر خود شهادت دهد تا حجت بر او به طور کامل تری اقامه شود همچنان که با شیطان چنین معامله ای شد. عجب گیاهی است که دانه آن کفر است و زمین آن نفاق و آب آن سرکشی و شاخه های آن جهل و برگ های آن گمراهی و میوه آن لعنت و دوزخ ابدی است. هرکس عجب را اختیار کرد بذر کفر را افشانده و کشتزار نفاق را کاشته ، پس به ناچار باید منتظر ثمره آن باشد".

سیم خاردار 32 : خودم را بزرگ جلوه دادم.

امام على علیه‌‏السلام فرمودند: «ما لاِبنِ آدمَ والعُجبِ؟! و أوَّلُهُ نُطفَةٌ مَذِرَةٌ، و آخِرُهُ جیفَةٌ قَذِرَةٌ، وَ هُوَ بَینَ ذلکَ یَحمِلُ العَذِرَةَ؟!»؛ آدمیزاد را چه به خودپسندى؟! آغازش نطفه‏‌اى گندیده است و فرجامش مُردارى پلید و او در این میان، انبان کثافت است! (غررالحکم، ص 9666؛ منتخب میزان الحکمة، ص 358)

راستی طاووس نماد عجب و منیّت است ؛ تیتر برگرفته از این نماد است!

**************************************

شهادت امام موسی کاظم  علیه السلام  تسلیت ...

به امید اینکه ما هم  بتونیم خشممون رو فرو بخوریم ...