اگر کسی در حین نماز ذهنش پراکنده بشه یا حال معنوی نداشته باشه نمازش باطل نیست به لحاظ فقهی، اما اگر سرش رو برگردونه یا رو به قبله نباشه یا در حین نماز بخنده نمازش باطله...
میدونید چرا ؟... چون در دین ما رعایت و حفظ ادب از خود نتیجه مهمتره... اینکه در وقت نماز حال داشته باشیم به خاطر لطف خداست اما اینکه ادب داشته باشیم نشانه ی عبودیت ماست... یعنی اگر نتیجه مطلوب حاصل شد لطف خدا بوده پس به خودمون نگیریم.. اگر هم حال نداشتیم و نمازمون خیلی پراکنده بود مقصر خودمونیم برای عبد هیچ چیزی مهمتر از ادب نیست .
لذا فرمودن اگر جهل مردم نبود انبیا هرگز دست به معجزه نمیزدن چون معجزه رو برای خودشون دور از ادب میدانستن و خیلی در زحمت می افتادن... هر چند بی اذن الله معجزه نمیکردن اما باز میدیدن مثلا سنت الهی بر اینه که این چوب که عصای حضرت موسی بود طبق قانون طبیعت که خدا بنا کرده باید کارکرد چوب رو داشته باشه اما به خاطر جهل مردم باید در این چوب تصرف کنه لذا با اینکه به اذن الله تصرف میکردن اما در پیشگاه الهی شرمنده بودن...
دوستان ما چقدر در پیشگاه امام زمان ادب رو رعایت میکنیم؟
حضرت عباس جان من و شما در همه عمرش از روی ادب هرگز برادر و امام خودش رو به لفظ برادر صدا نزد همیشه عرض میکرد: مولای من... جز در لحظه شهادتش ، اونم چون حضرت فاطمه برای ایشون متمثل شد و بهش گفت: پسرم... یعنی حتی اون یکباری هم که در وقت شهادتش صدا زد: برادر، تو گویی از حضرت فاطمه اجازه گرفت... بله دوست من این ادب هست که انسان رو به جاهایی میرسونه....
از خودمون گله دارم....
سوال دارم از همه اونایی که هر وقت فیلشون یاد هندستون کرد هی میگن آقا بازم جمعه تموم شد و تو نیامدی:
هدف اصلی حضرت از ظهور چیه؟ حکومت؟ ..... از بین بردن ظلم؟.... گستراندن عدل؟...... قطعا همه اینها از اهداف ظهور هست اما هدف اصلی نیست همه اهدافی که عرض کردم مقدمه هست برای یک هدف بالاتر....و اون هدف اصلی چیزی نیست جز ظهور حقیقت و باطن دین...
خب باز هم سوال: حضرت میخوان باطن دین رو در کجا ظهور بدن؟ ظرف ظهورش کجاست؟ من میگم جان انسانها قراره ظرف ظهور حقیقت دین باشه. خب بعنی چی که با ظهور حضرت قراره حقیقت و باطن دین در جان انسانها ظهور کنه؟... یعنی حضرت میخواد اون حقایق رو به جان ما القاء کنه... سروران من القاء کردن غیر از بیان مفهومی هست... مثالی بزنم تا مطلب روشن بشه:
خطبه همام رو در نهج البلاغه خوندید؟ وقتی همام از حضرت علی میخواد که تقوا رو براش تعریف کنه حضرت شروع میکنه به سخن گفتن و داره با سخنش حقیقت تقوا رو به جان همام القاء میکنه که همام صیحه ای (فریاد) میکشه و میمیره...
القاء یعنی این دوست من... همام نتونست تاب بیاره... جانش اونقدر سعه نداشت که فقط حقیقت یک کلمه از قرآن رو در خودش جا بده... صحیه ای کشید و قالب تهی کرد....
عزیزانی که تا یه حالی بهتون دست میده فورا یقه آقا رو میگیرید که چرا نیامدی آیا اون سعه وجودی رو دارید که حضرت حقیقت دین رو در جان شما القاء کنه؟ دینی که فقط یک کلمه اش وقتی به همام القاء شد ایشون تاب نیاورد و قالب تهی کرد
چرا ما اینقدر احساسی با مسائل برخورد میکنیم؟ چرا اینقدر در ظاهر روایات در باب ظهور ماندیم؟ چرا پیش اهلش زانو نمی زنیم؟
خب اگر هدف اصلی ظهور حضرت اینه که حقیقت و باطن دین رو در جان انسان ظهور بدن و القاء کنن... من شما چه مشکلی داریم در زمان خودمون؟ مانع چیه برای تحقق هدف اصلی ظهور؟ راه بسته هست؟ حتما باید ظاهر فیزیکی حضرت رو ببینیم تا بتونیم حقایق دین رو در خودمون پیاده کنیم؟ چرا دچار یه سری احساسات وهمی شدیم؟
عرض کردم ادب در پیشگاه خدا و اولیای خدا محوری ترین رسم عبودیته... اگر لیاقت و سعه وجودی دیدن روی حضرت رو ندارم چرا بی ادبی میکنم که آقا من گنه کارم اما باید تو رو ببینم... ادبم کجا رفته؟... دین ما دین رفتارهای احساسی نیست... دین عقلانیت و شهوده... اگر دستت به شاخه های رفیع درخت نمیرسه چرا اصرار میکنی شاخه بیاد پایین تا تو بهش دست بزنی پس ادب چی میشه؟ اگر دستمون به شاخه نمیرسه خب نرسه در پای درخت که میتونیم بته ای ناچیز باشیم!
رفتارهای احساسی رو در باب ظهور بذاریم کنار... شیعه دین عقلانیته دوستان.
دستیابی به هدف اصلی ظهوربرای همه انسانها در همه اعصار فراهم و ممکنه اگر عرضه اش رو داشته باشم که ظرفیت پیاده شدن حقایق رو در خودم ایجاد کنم یقین بدونید در دوره حیات خودم ظهور رو درک خواهم کرد ولو اینکه حضرت ظهور عمومی نکرده باشن و اگر عرضه اش رو نداشته باشم که جان خودم رو قابل حقایق دین کنم حضرت ظهور عمومی هم که بفرمایند ظهور رو درک نخواهم کرد... چه اینکه کوفیان درک نکردن...
باز عرض میکنم ازین برداشتهای سطحی و عوامی که از ظهور وجود داره فاصله بگیریم... من و شما اگر در دوره حیات خودمون به درک ظهور حضرت نائل شدیم کارمون درسته اگر نشدیم این برداشتهای اشتباهی که از دوران رجعت و زنده شدن مردگان هست به درد ما نخواهد خورد...
اللهم عجل لولیک الفرج
محمد رضا ندیم پور
