حضرت علی علیه السّلام در نامه 31 نهج البلاغه خطاب به امام حسن علیه السّلام می فرمایند:
"بادِرِ الفُرصَة قبلَ اَن تَکونَ غّصّه"
فرصت ها را قبل از آن که از دست برود غنیمت شمار تا غصه از دست رفتنِ آن،چون اندوهی گلوگیر برای تو نماند ...
قاعده ای در عالم حاکم است که خداوند برای امتحان هرکس شرایط مختلفی در روبروی او قرار می دهد تا بتواند توانایی های بالقوه ی خود را بالفعل کند و در مسیر تعالی شخصیت خود قدمی جلو بیاید،ولی ...
همان خدایی که چنین فرصت هایی را در زندگی انسان ها پیش می آورد ، قاعده ای قرار داده که این فرصت ها دائمی نباشد و پس از مدتی دیگر ما امکان به کارگیری آن فرصت را نداریم.
هر قطعه از زندگی فرصت خاصی است برای به فعلیت در آوردن استعدادهایی خاص،و اگر از ان فرصت غفلت کنیم برای همیشه از بهره مندی نسبت به آن استعدادها محروم شده ایم و در آن بُعد ناپخته خواهیم ماند.
جان و روان ما می خواهد قله های معنویت را طی کند و ابعاد روحانی خود را از انوار آن عالم سیراب نماید،حال اگر با مشغول شدن به دنیا و روزمرگی ها بال های پرواز خود را شکستیم برای همیشه با سرخوردگی و افسردگی به سر می بریم.
روح می خواد بالا رود و دست در آغوش مقاصد عالیه بیندازد،تن چنگال هایش را در زمین فرو کرده است و به همین زندگی زمینی دلشاد است.حالا شما می خواهی چکار کنی؟اگر فرصت های ارتباط با عوالم را از دست بدهیم برای همیشه روح را که بُعد اصلی ما است سر خورده کرده ایم.حضرت علی علیه السّلام می فرماید: "بادِرِ الفُرصَة قبلَ اَن تَکونَ غّصّه" فرصت ها با شتاب هرچه تمام تر باید غنیمت شمرد،قبل از آن که - با از دست رفتن آن ها – با اندوهی گلوگیر روبرو شوی.
خود را مشغول امور فرعی می کنی و از صحنه ی اصلی زندگی خارج می شوی،در حالی که اگر می خواهی فرصت ها را از دست ندهی باید برعکسِ آن عمل کنی ...
برگرفته از کتاب : "فرزندم این چنین باید بود - شرح نامه 31 نهج البلاغه - اصغر طاهرزاده"
*********************************
سیم خاردار 17 : وقت را زیاد تلف کردم.
همیشه وقتی به پشت سرم نگاه می کنم و می بینم که بیست و اندی سال ازعمرم گذشته است ، به این فکر فرو می روم که در این مدت چه کرده ام و وقتم را چطور گذرانده ام ؟؟ و همیشه در پاسخ به این سوال شرمنده میشوم،عــــجیــــــب ... !
و تازگی ها بعضا خودم و کسانی را می بینم که برای یه کارِ مثلا فرهنگی یا کار ضروری که حداکثر نیم ساعت طول می کشد پای سیستم و شخصِ شخیصِ اینترنت(!) می نشینیم و بعد از دو یا سه ساعت از جا بر می خیزیم و صحنه را ترک می کنیم!!
وقت کم است ...
این فرصت "جوانی" را غنیمت بشماریم ...
*********************************
حلالیت نوشت (!) :
حـــلالم کنید و برایمان دعــا کنید...
امروز صبحِ یکشنبه در حال نوشتن این مطلب هستم و ان شاء الله عصری سفری در پیش داریم به سمت مشهد الرضا به قصدِ یکی شدنِ دو روح ...
روز پنجشنبه که مطلب روی وبلاگ می آید ، ان شاء الله در کنار امام رضا علیه السّلام دعاگوی همه بزرگواران هستیم ...
خادم الحسن(علیه السلام)
