فانوس جزیره

اولش فکر کردم زمین فوتباله

تصویر منو یاد سالن انتظار مرز خسروی میندازه

این روزا هرجا رو نگاه میکنم یاد کربلا میفتم و بعدشم دلتنگی ای که ما رو ول نمیکنه...

خلاصه ی گفته هام و برداشتم از تصویر : "کل ارض کربلا"

" ما مسافران جاده های زندگی هستیم ."

بخشهایی از جاده زندگی زیبا و دلفریب است

**   یادمان باشد جاده ها برای رفتن ساخته شده اند نه ماندن و قرار .

بخشهایی از جاده ها سخت است و خشن

**   یادمان باشد با شهامت به پیش برویم چون خدا نگهبان ماست .

سلام

آپلود فایل و آپلود عکس

http://98share.com/

وبلاگ خوبی دارید.دنبال شدید .لطفا ما را دنبال کنید و در بخش نظرات در صورت امکان شرکت نماییدhttp://pizzabashi.blog.ir

سلام مومن. جزاکم الله خیرا

ایام بر شما تسلیت باد

و اما در مورد تصویر...

اولین چیزی که به نظر میاد، اون چمن مصنوعی سبز رنگه تا ریل ساکها...

عنوان مطلب، گویای همه چیزه..."ساکت رو بردار و برو"

که اگه این کار را نکنی و خیره بمونی به چمن(به راحتی)، اسیر دور میشی...اونم دور باطل...چون نه تو را به مبدا می بره و نه به مقصد می رسونه...

اما ساکت را که برداری و بری، امید به تعالی رسیدنت زیاده...

فقط باید حواست باشه، ساکت را اشتباهی بر نداری...

هر ساکی، ساک تو نیست...کوله بارت را بشناس و درست بردار...

برای پر کردنش، زحمت ها کشیده شده...به بادش ندی...

حواست باشه...

عاقبتتون به خیر به حق حضرت ابوتراب

یا علی