بِسمِ رَبِّ روحُ الله(ره)

 

 

خسته شدی؟به این زودی؟ تو که نسل 3 یا 4 انقلابی...

هنوز کاری نکردی برای امام زمانت(عج) که!

میخوای جا بزنی؟

اولین توصیه امامت رو فراموش کردی؟(" اما پیش از همه چیز، نخستین توصیه من امید و نگاه خوشبینانه به آینده است"  1398/11/22 )

این مسیری که واردش شدی،اتوبانی هست یک طرفه و بی انتها

یا باید مسیر را با ایمان به نصرت حق ادامه بدی یا دوربرگردانی وجود ندارد و

اگر

متوقف شوی،باخته ای

متوقف شوی،میشوی شمر زمانه ات

میشوی طلحه و زبیر زمانه ات

میشوی یکی بدتر از معاویه ی زمانه ات...

 

اگر متوقف شوی، تمام عنایات ازت گرفته میشه و بعیده که بازم بهت توفیق فعالیت تو مسیر امام زمان(عج) رو بدن!

میدونم که به سختی در این مسیر فعالیت میکنی

میدونم که گاهی با بغض و اشک کلِ این مسیرو میری

میدونم که حتی خودی ها هم، خون به جگرت میکنند گاهی

میدونم که خودی تر از شهدا هیچکس رو نداری

 

اما همه ی اینا می ارزه به یه لبخندِ فاطمه زهرا(س) و پسرش(عج)

 

نگذار ذره ای نا امیدی تو وجودت بشینه

ناامید بشی خط میخوری از توفیق سربازیِ حضرتش!

 

با رمز یا زهرا تو عملیات های زندگیت،

امیدوار

برو جلو

____________________________

پ.ن 1 : زمزمه هایی به گوش می رسید...

زمزمه هایی که حتی در یکسری از وبلاگ ها و سایت ها هم مشاهده کردم

زمزمه یاس و ناامیدی

بارها روی زمین مونده و ما نشسته ایم و تماشاچی شده ایم و فکر میکنیم که باید الان امیدوار باشیم یا ناامید؟

فراموش کردی؟ در اسلام تماشاچی نداریم...همه مسلمانان باید به هر نحوی در صحنه نبرد بین حق و باطل شرکت کنند وگرنه خود نیز باطل اند.(شهید احسان قاسمیه)

پ.ن 2 : همه مشکلات دارند، خصوصا که وارد این اتوبان یک طرفه که میشی امتحاناتت سخت تر هم میشه!از زمین و زمان میباره...

گاهی حتی عزیزترینت هم میشه مانعت برای سربازی حضرتش و تو باید سربلند از این امتحان بیرون بیای...