فانوس جزیره

احسنت

سلام 

سلام
دورد بر شما ...

سلام مومن. جزاکم الله خیرا

عرض کنم که خواهرم تعریف می کرد سوار اتوبوس بودند...به ایستگاه که می رسند، دو تا پیرزن که روی صندلی های جلو نشسته بودند پیاده میشن و دو تا خانم جوان جای اونها می شینن...بعد این بنده خداها تا پیاده میشن متوجه میشن که ایستگاه را اشتباه کرده اند...دوباره سوار میشن و با داد و بیداد به این خانم ها که باید بلند بشین این جا، جای ما بوده(لبخند)
ایشون می گفت ملت فقط می خندیدند(لبخند)
در این موارد، ایثار اجباری وجود داره(لبخند)

در احوالات ابراهیم هادی بود که می گفت ورزش می کنم که توان داشته باشم برای خدمت بیشتر...مثلا وقتی باید بدوم، نفس کم نیارم...و امثالهم...

اما الان طرف هزار و یکی مشکل جسمی داره که رمقی براش نمی مونه...طوری که توان نداره حتی به حالت معمول دربیاد..

عاقبتتون به خیر به حق حضرت ابوتراب
یا علی