بسم الله الرحمن الرحیم
سالروز وفات اسوه صبر و استقامت حضرت زینب کبری سلام الله علیها تسلیت باد
یکی از بچه‌های سمنان(آقا)، خانم‌ها دورش جمع شده بودند و داشتند برای این که فردا که روز ولادت امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام است درخواست میکردند که سرکار نیایند، من داشتم از کنارشان عبور میکردم.
آقا داشت میگفت ما به همان جوراب هم قانع هستیم ولی امسال که اینجا هستیم و آن را هم نمیگیریم، رد شدم
صدایم کرد، آقای عباس زاده
فرض کنید هسته ی میوه ی سیب با یک درخت پر بار سیب به گفتگو بنشینن
درخت به هسته بگه من با تمام بزرگی و عظمتم از دل تو بیرون آمدم...
هسته با تعجب بگه: از دل من؟!!!! من به این کوچکی!!!... چطور ممکنه آخه؟
درخت دوباره بگه: درسته که عمر من از عمر تو بیشتره اما یک قوه ای در درون تو نهفته هست که اگه اون قوه رو فعال کنی منِ درخت سیب با همه عظمتم و با همه شکوه و زیبایی ام میشم شرح وجودی تو...
هسته میگه: شرح وجودی من؟!!! یعنی چه؟
درخت میگه: یعنی همه ی من در درون تو نهفته هست... اگر تو خودت رو باز کنی... خودت رو شکوفا کنی... درختی چون من میشی...
هسته میگه: من هنوز نمیتونم درک کنم چطور از درون موجود کوچکی مثل من درخت بزرگی مثل تو بیرون میاد... و نمی تونم درک کنم تو به این عظمت در درون من وجود داری....
میتونید خودتون رو جای هسته بذارید؟... فرمولهای علمی و فیزیکی رو بریزید دور فعلا... هسته ای رو فرض کنید که وقتی این خبر رو میشنوه کوچکی خودش و بزرگی درخت در ذهنش میاد... دچار حیرت میشه...
این یک مثال بود....
نسبت ما انسان ها با کل نظام آفرینش مانند نسبت هسته ی سیب هست با درخت سیب...
بسم الله الرحمن الرحیم
خیلی سال پیش این کلیپ رو دیده بودم، اما فراموش کرده بودم، چند وقت پیش رفتم وبلاگی که به پیشنهاد هم وبلاگی بزرگوار رفاقت به سبک شهید این کلیپ رو گذاشته بودند وبلاگشون
عجیب با حال و روز این روزهام میخونه این کلیپ و پیشنهاد میکنم که ببینید حتما
در کلیپ منظورش از اونها شهدا هستند
بسم الله الرحمن الرحیم
گاهی اوقات خیلی خوبه که آدم یه وقتی گیر بیاره برای خودش ...
نه این که وقتی نداشته باشه برای خودش، نه
منظورم این هست که وقتی گیر بیاره که نتونه خودش رو به روزمرگی، محیط پیرامون خودش مثل محل کار و کارهای منزل و ... مشغول کنه
منظورم اینه که مجبور باشه یه زمانی رو تحمل کنه تا اون سپری بشه ...
مثلا
یکی از ویژگی های خوب بخشی از دوران صفوی این بود که حکمای اسلامی به دربار شاه رفت و آمد میکردند و قدرتی حکومتی پیدا کرده بودند... از جمله حکمایی که به دربار شاه عباس رفت و آمد داشتن شیخ بهایی و میرداماد و میرفندرسکی بودن...
میرفندرسکی عالمی بود که دنبال نفوس مستعد کمال میگشت و گاهی اگر شخصی را میدید که اهل کارهای ناشایست و خلاف شرع است اما قابل هدایت است سعی میکرد به شیوه ای او را به مسیر حق بکشاند و برای این کار ابایی نداشت با او باب دوستی باز کند...
برای همین گاهی در محافلی حضور پیدا میکرد که اشخاص اون محفل چندان انسانهای سالمی نبودن به لحاظ اخلاقی و رفتاری...
این خبر به شاه عباس رسیده بود... روزی شاه عباس با طعنه و گلایه به میرفندرسکی گفت:
به ما خبر دادند برخی از علمای ما در محافل اراذل و اوباش شرکت میکنند!!!!!...
