می گفت یه بنده خدائی با پژو 206 مسافرکشی می کرده...
همین که 4 نفر را سوار می کنه، مسافرها می بینند که اوه اوه اوه، چقدر داره تند میره!!
اولی میگه آقا داری خیلی تند میری ها...
راننده میگه تا حالا 206 داشتی؟
میگه نه...
میگه پس ساکت باش و بشین سر جات!!
نفر دوم اعتراض می کنه و همون جواب را می شنوه..تا می رسه به نفر چهارم که میگه بله 206 داشته ام...
راننده میگه پس تو رو خدا بگو ترمزش کدومه؟!!
حالا داستان ماست...
چند
روز پیش برای خرید شیرینی به یک قنادی رفته بود .
پس از انتخاب شیرینی، برای توزین و پرداخت مبلغ آن به صندوق مراجعه کرد.
آقای صندوقدار مردی حدوداً
۵۰ ساله به نظر می رسید، با موهای جوگندمی، ظاهری آراسته ، صورتی تراشیده و
به قول دوستان " فاقد نشانه های مذهبی!"
القصه… ،
هنگام توزین
شیرینی ها ، اتفاقی افتاد عجیب غریب ! اتفاقی که سالها شاهدش نبود ... !
اگر کسی در حین نماز ذهنش پراکنده بشه یا حال معنوی نداشته باشه نمازش باطل نیست به لحاظ فقهی، اما اگر سرش رو برگردونه یا رو به قبله نباشه یا در حین نماز بخنده نمازش باطله...
میدونید چرا ؟... چون در دین ما رعایت و حفظ ادب از خود نتیجه مهمتره... اینکه در وقت نماز حال داشته باشیم به خاطر لطف خداست اما اینکه ادب داشته باشیم نشانه ی عبودیت ماست... یعنی اگر نتیجه مطلوب حاصل شد لطف خدا بوده پس به خودمون نگیریم.. اگر هم حال نداشتیم و نمازمون خیلی پراکنده بود مقصر خودمونیم برای عبد هیچ چیزی مهمتر از ادب نیست .
لذا فرمودن اگر جهل مردم نبود انبیا هرگز دست به معجزه نمیزدن چون معجزه رو برای خودشون دور از ادب میدانستن و خیلی در زحمت می افتادن... هر چند بی اذن الله معجزه نمیکردن اما باز میدیدن مثلا سنت الهی بر اینه که این چوب که عصای حضرت موسی بود طبق قانون طبیعت که خدا بنا کرده باید کارکرد چوب رو داشته باشه اما به خاطر جهل مردم باید در این چوب تصرف کنه لذا با اینکه به اذن الله تصرف میکردن اما در پیشگاه الهی شرمنده بودن...
دوستان ما چقدر در پیشگاه امام زمان ادب رو رعایت میکنیم؟
