انقدر متن ادبی در مورد روز رحلت پیامبر هست و هست و هست که یکی زیباتر از دیگری.
منتهی قصد نوشتن متون ادبی نیست،میگن توی نوشتن بیشتر باید مراقب مایسطرون ها بود؛توی هر نوع نوشتنی!
موندم توی این روز عزیز چی بذارم؟ یه حقیقتی هست میگن حتی اگه یه نفر رو به راه کشوندی کارت درسته حتی اگه اون یه نفر خودت باشی،توکشمکش کم آوردن سوژه (سوژه هستا منتهی درخور مطالب فوق تخصصی و پامنبری و بالا منبری این وب و نویسنده هاش نیست) گاها یه حدیث میذارم جای کلی پرحرفی های بدردنخور خودم، و این شده همون هدایتِ حتی خوت!
انقدر که دنبال حدیث گشتم و خوندم که صفحه های مارک دار یا همون نشانه گذاری شده های توی مرورگرام به نهایتش رسیده و هرکدوم رو که باز میکنی یه وب حدیثی یا یه سایت حدیثیه! یوقت دیدی مابین این احادیث یکیش به عمل رسید، انوقت اون دنیا لب تابم دهن باز نمیکنه و منو راهی دوزخ کنه! شاید خدا یه آوانسی هم داد و اجازه دادن لب تابمو باخودم به بهشت ببرم و از اونجا واسه شما بهشتیا پست بذارم!!(این خودتحویل گرفتنا نشانه ی مالیخولیاست!نه؟؟)
البته بعد این مالیخولیاها دیدن این حدیث کاملا بجاست "ببینید"
به هرحال این هم نصیب ما شد که روز رحلت پیامبر روز پست گذاری ما باشه!
+این روزهای آخر ماه عجب دل آدم میگیره!!
التماس دعا
حال بفرمایید ادامه مطلب!
۳۰ آذر ۹۳ ، ۰۸:۰۰
۰
۰
وخدایی که دراین نزدیکیست ..!