سلام بر همه ی بزرگواران
محرم و صفر تموم شد،داریم به اواخر ربیع الاول هم میرسیم ولی امان از این حافظه!
این تازگی ها بود وسط همهمه ی روزمرگی ها، قرآن جان رو دیدم رو طاقچه....
حس کردم ای وای...باز هم روزهایی از عمر یه بچه شیعه رفت و کلام گرم الهی رو نخوند و باهاش تا ملکوت اعلی نرفت...
بازم گذشت روزی و نقشه ی راهمون روی طاقچه موند و مهجور،رها شد...
یادم رفته بود که ما اینجا یه قرار مدارهای خوبی داشتیم و با هم قرآن میخوندیم و یادی از شهدا میکردیم...
من رو ببخشید که فراموشم شد...
جلوی ضرر رو از هر جا بگیریم منفعته...
هر بچه شیعه ای آماده است یه یاعلی بگه تا باز هم کنار هم شروع کنیم....
برای رشد و انس با بهترین کتاب...
بسم الله...
