بسم الله الرحمن الرحیم
چند روز قبل داشتم صفحات کتاب "سفرت بخیر اما..." را ورق میزدم، سه، چهار سال پیش کتاب را از نمایشگاه کتاب خریده بودم بخونم اما مجالش را نیافتم، تا این که نوبت به این کتاب رسید.
کتاب مربوط به دست نوشته های آقای محمدرضا بایرامی است از سفر سه روزه مقام معظم رهبری به استان زنجان، در این سفرها معمولا نفر یا نفراتی جهت ثبت حواشی و سفر از دید آنها چه از نظر تصویری، فیلم و یادداشت میبرند و خوب نوشته ها هم به اختیار خود نویسنده است.
پیشتر در سالیان قبل کتابی از سفر دیگر ایشان خوانده بودم، سفری ده روزه به استان سیستان و بلوچستان که قرار بود تعداد روزهایش کمتر از این باشد، اما به دلیل تهدیدی که صورت گرفته بود در آن زمان مبنی بر اقدامات خرابکارانه ایشان تصمیم گرفتند که ده روز در این سفر بمانند.
کتاب یادداشت های سفر زنجان خیلی خواندنی بود اما به نظرم کتاب سیستان خواندنی تر بود، یکی از مسائلی که کمی داستان را تحت الشعاع قرار داده بود بیشتر مشکلات شخصی بود که برای نویسنده قبل از سفر اتفاق افتاده بود و گاه و بیگاه در وسط وقایع به آن اشاره میشد و راجع به آن نوشته شده بود.
در جایی از کتاب آمده بود (نقل به مضمون):
یکی از عکاسان هنگام غذا فرصت را غنیمت شمرد که از تیم حفاظت کسی به او گیر نمیدهد، بلد شد و عکسی گرفت، فلاش دوربین هم کار کرد و آقا سرشان را بالا آوردند و گفتند عکس گرفتید؟ عکاس که هول شده بود گفت نه نگرفتم، همه حضار زدند زیر خنده چون فلاش دوربین را همه متوجه شده بودند، البته عکاس منظورش این بود که از شما نگرفته ام، الان وقت عکس گرفتن نیست، بفرمایید شما هم غذا میل نمایید، رفت و نشت در جایی، چند لحظه بعد آقا فکر کرد که عکاس به دلیل خنده حضار ناراحت شده و برای همین صدایش کرد که از او دلجویی کند، کمی ترس عکاس را گرفته بود که نکند آقا میخواهد راجع به عکس چیزی بگوید، با ترس و لرز بلند شد و رفت نزد آقا و ایشان گفتند بنشینید و گفتند برایشان غذا بیاورید همینجا بخورند، درست روبروی آقا، هنوز ترس در وجود عکاس بود، غذا آمد ولی قاشق و چنگال نداشت، تا قاشق و چنگال بیاورند کمی زمان برد، حالا همه حضار نگاهشان به این اتفاقات بود، آقا با چنگال تکه ای مرغ کندند و با دست خودشان در دهان عکاس گذاشتند، هنوز تکه اول کامل پایین نرفته بود که آقا تکه دوم را مجدد با دست خودشان در دهان او گذاشتند و...
اما درکل کتاب فوق خیلی خواندنی است و آدم از حواشی مراسم و دیدارهای رهبری لذت میبرد. خصوصا از نحوه برخورد ایشان با مسائل و... اینقدر خواندنی بود که کتاب 224 صفحه ای را ظرف 24 ساعت تمام کردم.