جنگجویان کوهستان!...

سعدی علیه الرحمه می فرماید:

کسی مژده پیشِ انوشیروانِ عادل آورد. گفت: "شنیدم که فلان دشمنِ ترا، خدای عزّوجلّ برداشت."

گفت: "هیچ شنیدی که مرا بگذاشت؟"

اگر بِمُرد عدو، جایِ شادمانی نیست

که زندگانیِ ما نیز جاودانی نیست

 

 

---

پی نوشت1:

این گل زیبا تقدیم به شما...

 

 

باهوش ها بخوانند....

قفلش هوشمنده...

عمل به شعار، شعور میاره....

بعد از مدت ها پیام داد که "می خوام یه مطلبی بهت بگم. بین خودمون بمونه ولی قول بده ناراحت نشی؟!!"

هزار تا فکر کردم...یعنی چه؟

جواب دادم:" بگو...شاید زدمت(لبخند)"

سبقت آزاد...

سلام علیکم

احوال شما؟

ان شاء الله خوب و سلامت باشید

چه خبر از کارهای نیکی که به امام علی هدیه دادید؟

شروعش که با ختم قرآن بود...

در انتها هم که دلمون را سپردیم دست شهدا....

خدا را شکر...

چرا حوصله نداری؟

می خواستم برم یه سری وسایلی که مربوط به کارم بود را بخرم...اصلا حوصله نداشتم...یهو دیدم سر از گلستان شهدا در آوردم...

عجب...وسط هفته اینجا چه می کردم؟!! اونم تو اوج کار...

یه گشتی زدم ....

ناخالصیم

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

داشتم به این موضوع فکر میکردم از اصلی ترین مشکلات جامعه ما چیه، به این نتیجه رسیدم ناخالص بودن کارهامون هست، البته این موضوع بدین معنی نیست که همه مردم ناخالص هستند، ولی خب تو اکثریت ادم‌ها خصوصا توی حزب‌اللهی ها این ناخالصی زیاد پیدا میشه...البته این حتما به معنی ریا‌کاری نیست، بلکه این ریشه در ذات انسان داره، نیاز به دیده شدن یا حتی نیاز به دیدن نتیجه عمل... یعنی یکی مثل من شاید تمام نیتش از نوشتن یا هر کار دیگه برای خدا باشه... اما دوست داشته باشه که نتیجه عملش رو ببینه و از دیدن نتیجه لذت ببره...