سلام
داشتم به این موضوع فکر میکردم از اصلی ترین مشکلات جامعه ما چیه، به این نتیجه رسیدم ناخالص بودن کارهامون هست، البته این موضوع بدین معنی نیست که همه مردم ناخالص هستند، ولی خب تو اکثریت ادم‌ها خصوصا توی حزب‌اللهی ها این ناخالصی زیاد پیدا میشه...البته این حتما به معنی ریا‌کاری نیست، بلکه این ریشه در ذات انسان داره، نیاز به دیده شدن یا حتی نیاز به دیدن نتیجه عمل... یعنی یکی مثل من شاید تمام نیتش از نوشتن یا هر کار دیگه برای خدا باشه... اما دوست داشته باشه که نتیجه عملش رو ببینه و از دیدن نتیجه لذت ببره...
حتی این حد از ناخالصی هم یعنی کار برای خدا همش نبود و خود من هم در نیت عمل بودم... یا دوستانی که در توییتر و امثالهم دارن در صف جنگ نرم با دشمنان میجنگند، خیلی‌ها واقعا دارن برای رضای خدا کار میکنند ولی خب چون تعداد فالوئرهاشون زیاد نیست و مطمعنا کمتر دیده میشن ناراحت میشن از اینکه دیده نمیشه عملشون و... و این ناراحتی خودش یک نمونه‌ای از ناخالصی هست...
کاری که برای خداست اصلا توش نباید هیچ چیز دیگه‌ای وجود داشته باشه، چون اگر کار برای خداست، خدا اولین نفری هست که اون عمل رو میبینه... همه قوت هم دست خودش هست، دیده شدن عمل هم کاملا دست خداست، پس اگر دوست داشته باشه که اون عمل اثرش بیشتر باشه حتما خودش اثرش رو بیشتر میکنه...
حکایت نوشت ۱.
یه روزی بهلول از کوچه‌ای عبور میکرد دید یه مسجدی رو ساختن و اسمش رو گذاشتن مسجد فلان... شب بهلول رفت اسم مسجد رو گذاشت مسجد بهلول، فردا ملت شاکی شدن و رفتن پیش بهلول که چرا اسم مسجد رو عوض کردی؟ گفت اگر برای خدا درست کردید مسجد رو، خدا دیده کی مسجد رو درست کرده...
من نمیگم که حتما اونیکه مسجد رو ساخته قصدش ریا بوده... نه شاید دوست داشت بگه من افتخارم اینه که سرمایمو برای خدا خرج میکنم... ملت یادبگیرید برای خدا سرمایه هاتون رو در راه خدا خرج کنید... درسته این بنده خدا نیتش خیر بود ولی ناخالصی داشت، دوست داشت اسمش رو مردم هم تو صف مجاهدین راه خدا ببینند...
خلاصه بگم هر وقت خودمون رو حتی دیدیم در کاری که برای خداست، یعنی ناخالصی وارد اون کار کردیم...
التماس شدید دعا دارم...
موفق و موید باشید
در پناه حق
یاعلی
گل نرگس
