انسان حقیقتی است ممتد ، از فرش تا فوق عرش. " ملاصدرا"
ظاهر این تعریف برای همه مفهومه... یعنی انسان موجودی هست که هم شانیت مادی داره هم برزخی هم ملکوتی و عرشی و هم فوق ملکوت و الهی...
هیچ موجودی شما در آفرینش خدا نمی بینید که با همه عوالم وجودی سنخیت داشته باشه مثلا فرشته ها فقط ملکوتی هستن حیوانات و گیاهان فقط مادی هستن.. حالا حیوانات تا حدی ادراکات خیالی هم دارن... اجنه تا سر حد ملکوت میتونن عروج پیدا کنن... اما این میان تنها انسانه که قابلیت این رو داره که در تمام عوالم وجودی قدم بگذاره
اما من میخوام مطلب دیگه ای رو عرض کنم.. به اون کلمه "ممتد" در تعریف اول صفحه توجه کنید...
این "ممتد" یعنی چه؟ ...