قدیم ها تو خونه هاشون، دو تا حیاط درست می کردند....حیاط بیرونی و حیاط اندورنی....
افراد غریبه هیچ وقت اجازه نداشتند وارد خونه بشن....اگه طرف همسایه بود و معتمد، نهایتا میومد در حیاط بیرونی...
اما اگه یکی از این دو ویژگی را نداشت حق ورود به خونه که هیچ، تو محله هم راهش نمی دادند...
اما در حیاط اندرونی، چه خبر بود؟ مرکز مدیریت خونه در این قسمت قرار داشت....اسرار خونه هم در این قسمت بود...به همین خاطر، فقط خودی ها حق ورود به حیاط اندرونی را داشتند...
بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان به واژه جنگ اراده‌ها فکر کنید ...
بسم الله الرحمن الرحیم
.
این روزا روزای سختیه برای کسانی که معلوم نیست میرن کربلا یا نمیرن کربلا (مثل من) یا دوست دارند که بروند و نمیتونند و شرایط جور نیست ..
حال این روزای خیلی ها خوبه چون میدونند که میخوان برن
دیشب
یادش به خیر دوران مدرسه...
یادمه اول مهر، ابوی گرامی می رفت کلی لوازم التحریر می خرید و چون حوصله نداشت هر از گاهی مجددا پول بده بابت مداد سیاه و مداد قرمز، این دو مورد را بسته ای می خرید...ولی خب تحت نظارت مادرم، تا مدادت به ارتفاع یکی دو سانت نمی رسید حق نداشتی مداد جدید برداری....
یه وقتهایی فکر میکردم توی روضه ها باید برم یه گوشه بشینم
خودم باشم و خدا
اصلا اگه نگاه کسی روی من بود نمیشد که اشک بریزم...
این محرم خدا درسی به من داد....
یک شبی روضه بودیم...
هر چه کردم نه اشکی نه غمی...
مونده بودم چیکار باید بکنم..
چشم گردوندم بین جمعیت...
مجلس عزا نبود انگار
صورتک ها مصیبت زده نبودن...
اما یک جفت چشم سرخ از اشک، وسط جمعیت،
باعث شد حال مصیبت در من هم غالب بشه...
بسم الله الرحمن الرحیم
.
پی نوشت:
+ نمیدونم چرا اصلا امروز نمیتونم بنویسم
++ بزرگواران انتشار پوستر مراسم دومین سالگرد شهادت شهید را لطفا اقدام نمائید.
