این هفته بحث علم رو به اتمام رسوندم... وسع من همین قدر بود... اما توی این چند هفته ای که مشغول تفکر در این باب بودم برای خودم خیلی برکت داشت... خدا انشا الله باب علم رو به روی همه اهل ولایت باز کنه....
باب ما شیعیان رو به یاد اون حدیث رسول اکرم میندازه:
انا مدینة العلم و علی بابها...
اگر بخوایم به ظاهر لغوی این حدیث بسنده کنیم باب یعنی درب... و وقتی شما از در عبور کردی و وارد مدینه شدی دیگه کاری با باب نداری...
اما اجازه بدیم خود حضرت امیر این باب رو برای ما تشریح کنن...
اربعین امسال من از جاماندگان قافله بودم... اما هیچ سالی به اندازه امسال دلم در کربلا نبود... روز اربعین به نیت همراهی با زائرین امام حسین راهی خیابانهای شهر شدم و در مسیری که دسته جات میرفتن راه پیمودم و عزاداری کردم...
امسال به این نتیجه رسیدم که حداقل در مورد خودم دلیل محرومیت فیزیکی ام کوتاهی در طلبم بود... ان شا الله سال بعد من و همه مشتاقان جزء راهپیمایان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) باشیم.... برای سلامتی زائرین حضرت هم دعا کنیم که ان شا الله به سلامت به آغوش خانواده شان برگردن...
این روزها بیشتر درک میکنم کسانی رو که میدیدن اشخاصی رو که راهی کربلا هستن اما خودشون به هر دلیلی نمی تونستن برن... سوختن داره...
اما خوشا این سوختنها... خوش دلهایی که همچین سوزهایی داره... از دلهاتون مراقبت کنید... این سوزها نصیب هر کسی نمیشه...
باید بسوزانند تا بسازند... یک روز با هجران... یک روز با بلا... یک روز با ...
امیر المومنین فرمودند: البلاء للولا... مهر ولایت در دل داری باید منتظر بلا باشی... دیر و زود داره سوخت و سوز نداره...
برای رفع تعلق لازم نیست از جان فرزند و همسر و والدینمون بگذریم...
لازم نیست مثلا بخش زیادی از مال مون رو ببخشیم و خیرات کنیم...
لازم نیست مثلا خودروی خودمون رو بدیم به یه نیازمند...
برای عملیاتی کردن رفع تعلق باید عاقل بود...
امروز حرف خاصی ندارم جز یک تشکر حقیقتا از قلب بر آمده...
اینکه دوستان لطف کردن و مباحثی که ممکنه حوصله شان نگیره و براشون مفید فایده نباشه رو تحمل کردن و به من خرده نگرفتن و اجازه دادن من این بحث رو آغاز کنم...
خدا رو گواه میگیرم پرداختن و جمع آوری و منظم کردن این مطالبی که به صورت پی دی اف برای شما ارائه میدم اونقدر برای خودم نافع بود و اونقدر نکات ناب برای خودم باز شد که فقط خدا میدونه چقدر مبتهجم...
خدایا من که زبان شکرم قاصره اما خیر دنیا و آخرتت رو نصیب این بزرگواران بفرما که بستر رو فراهم کردن برای این اندیشیدن و تلاش من...
نمیدونم... زبان و بیان نوشتن ندارم... فقط تشکر.. همین...
توی کل این هفته در حال فکر کردن و منسجم کردن مطلبم بودم از امروز قبل از اذان صبح هم همینطور مشغول نوشتنش بودم اما از 5 صبح نت قطع شد هنوز هم وصل نشد... اومدم بیرون بعد اینکه کل شهر رو گشتم تازه یه کافی نت پیدا کردم که باز بود و دارم مینویسم... خلاصه منو ببخشید بابت این همه تاخیر....
مقام معظم رهبری چند روز پیش در جمع اساتید دانشگاه تذکذات و هشدارهایی دادند در باب کند شدن سیر علمی در دانشگاه...
این ولی خدا در ابتدای فرمایشاتشون اشاره کردن به پیشینه علمی ایران و قدرت تمدنی کشور ما... اشاراتی داشتند به اینکه قبل از اینکه این سازوکار دانشگاهی در ایران بوجود بیاد در سیستم تعلیم و تربیت این مرز و بوم امثال ابن سیناها تربیت میشدند...
پس سازوکار تعلیمی در کشور ناکارامد نبود...(البته این عرض بنده هست)
