ساعت 3:30 دقیقه بامداد روز 92/10/23 راه افتادم به سمت فرودگاه ، آسمان را نگاه میکردم ماه نصفه نیمه ای با رنگ زرد متمایل به نارنجی ، که انگار از در آسمان بودن خسته شده و نور های اضافی اش را کم کرده و کمی دلگیر شده در آسمان بود و بسیار هم به زمین نزدیک ...
طبق معمول سلامی دادم .. السلام علیک یا قمر منیر بنی هاشم یا عباس (ع) .. السلام علیک یا قمر منیر عشیره ...
هرچه به سمت ماه حرکت حرکت می کردیم و نزدیک تر می شدیم ، ماه هم پایین تر می آمد .. کلی نگاهش کردم ...
ماجراها تازه شروع شد ...
مردم اغلب بی انصاف ، بی منطق و خود محورند ولی آنان را ببخش ...
اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم می کنند ولی مهربان باش ...
اگر درستکار باشی فریبت می دهند ولی درستکار باش ...
نیکیهای امروزت را فراموش میکنند ولی نیکوکار باش ...
بهترین های خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچگاه کافی نباشد
و در نهایت می بینی که هر آنچه هست همواره میان تو و خداوند است نه میان تو و مردم ...
هفته گذشته دوستان جهت غباروبی حرم امام زاده صالح گفتند اگر دعوتت کنیم می آئید ؟ و من هم بدون درنگ قبول کردم و کلی خوشحال ، حتی یکی دو بار هم پیگیری کردم ...
