داش ابرام 2 ... (شهید ابراهیم هادی)

بار دیگری که توفیق شد در منزل شهید هادی حضور پیداکنیم ...

---

سردار دکتر حسین الله کرم خاطره نابی از شهید بزرگوار نقل کردند که واقعا در باور نمیگنجد جز این که به نیت قرب الی الله انجام شده باشد ...

تعرف کردند : جهت شناسایی و آماده سازی عملیات یه تیمی تشکیل شد که حرکت کردیم ، بیش از بیست کیلومتر راه رفته بودیم و خاکریز های عراق رو دور زده بودیم ، چند روزی بود که توی بیابان بودیم و تحرک با کلی سختی و مراقبت صورت میگرفت .. آب به سختی گیر میومد و بدن ها مون از فرط تشنگی ضعیف شده بود ... به چاله آبی برخورد کردیم که حیوانات وحشی داشتند از آن آب میخوردند ، ماندیم تا دور شدند و بدن هایمان را در آب قرار دادیم تا کمی وضعیت بهتر شود ...

کمی بعدتر با یک خودرو عراقی برخورد کردیم و درگیری پیش آمد ، وقتی رسیدیم بالای سرشان یکی از عراقی ها نیمه جان بود .. یکی از بچه ها سلاح رو آماده کرد که راحتش کنه که هم از نظر امنیتی مشکل داشت که ما رو لو بده و هم زجر کش نشه ... ابراهیم نذاشت و گفت یا همین طور باید رهایش کنیم یا با خود ببریم .. گفت که اینطور که نمیشود اگر رهایش کنیم زجر کش میشود با این حال و ما خودمان را نیز به زور !! هرچه شد نگذاشت .. ابراهیم گفت خودم می آورمش ... بیش از بیست کیلومتر کولش کرد و به عقب برش گرداند (همه تعجب کرده بودند) ... 

مداوایش کرد ، مراقبش بود ، خوب که شده بود تصمیم گرفتیم به کمپ اسرا انتقالش دهیم ... اسیر قبول نمیکرد میگفت میخواهم پیش ابراهیم بمانم ، میخواهم با صدام بجنگم ...

---

جوان مردی را ...

کاش شرمنده نشیم ...

---

دل نوشته : دیروز بهم فهموندن که در ارتباطات بیشتر حواست رو جمع کن ...

شهید نوشت : بالاخره قست شد و طلبیدند کهف الشهدا رفتیم ... جای با صفایی بود و البته معنوی ...

سیاست نوشت : مرگ بر آمریکا تا ابد در افکار ما حک شده است ... و پاک شدنش امکان پذیر نخواد بود .. با صحبت های فصل الخطاب ، کوبنده و قاطع امروز رهبری عزیز امام خامنه ای ، دیگر جای شک و تردید و ... نیست   ///    صوت صحبت

محرم نوشت : فردا شب اول محرم است ، ماه عزای آل الله ... عزیزان دعای ویژه برای حقیر فراموش نشه ...

داش ابرام 1 ... (شهید ابراهیم هادی)

چند باری قسمت شده منزل برادر شهید ابراهیم هادی حضور پیدا کنیم و از خاطرات شهید توسط همرزمانش استفاده کنیم که قصد دارم چند تا از خاطرات را که شنیدم رو با فواصل زمانی بیان کنم ... توی عروسی چند شب پیش وقت شد و مرقومه شده است ...

---

- همرزماش به شهید بزرگوار میگفتند داش ابرام چون روحیه لوتی گری داشت ..
- سیدکشفی میگفت : چند نفر بودیم و یه گروه برای خودمون تشکیل داده بودیم ، یه روز که دو سه ساعت وقت داشتیم قرار گذاشتیم بریم شهر و برای خودمون دستمال بخریم ، از منطقه جنگی خارج شدیم و رفتیم نفری یه دستمال یزدی قرمز خریدیم ، از این به بعد به ما میگفتن گروه دستمال قرمز ها ...
- میگفت (آقای کشفی) : اکثرا شلوار های آزاد میپوشید (کردی) و عادت نداشت سلاح دست بگیره ، اکثرا از عراقی ها غنیمت میگرفت و وقتی عملیات تموم میشد تحویل آماد میداد ...

- سردار الله کرم میگفت : یه بار که برای شناسایی بدون سلاح رفته بود برگشت (چون جزو نیروهای اطلاعات عملیات بود) دیدیم دست خالی رفته و یازده نفر رو هم اسیر کرده و سلاح یازده تاشون رو انداخته روی دوش و پشت سر این یازده نفر داره میاد (هیکل ورزیده ای داشت ، به خاطر ورزشهای کشتی و باستانی) ، وقتی رسید پشت خط یکی از بچه ها که به دلیل شهید شدن رفیق هاش عصبانی بود آمد جلو و سیلی محکمی زد به اسیر اولی تا کمی عصبانیتش آروم بشه ... یهو ابراهیم عصبانی شد و اسلحه ها رو از روی دوشش روزی زمین ریخت و اون نفر رو آورد جلوی اسیر و به اسیر گفت بزنش ، میگفت هم اسیرا تعجب کرده بودند و هم همه بچه ها از تعجب .. ابراهیم بهش گفت : اسیر دیگه اسیر ما است و نباید میزدیش ...

---

جوان مردی را ...
کاش شرمنده نشیم ...
===
دل نوشت : ما فکرمون کجاست و خوبا کجا !!!
شهید نوشت : یکی از شهدای کهف الشهدا شناسایی شد ... شهید مجید ابوطالبی ...
سیاست نوشت : خدا بخیر کنه با این صحبت جدید .. تک خوانی زنان ...

اعتیاد ...

چند روزی بود که بلاگفا دچار مشکلات فنی شده بود و ما هم که انگار یه گم شده ای داشتیم که نمیشد بیایم داخل و با اختلال روبرو بود ... تازه اینجا متوجه شدم که کمی اعتیاد پیدا کردم به وبلاگ .. باید خودم رو کمی ببندم به تخت تا ترک کنم ...

شنبه : یه صحنه ای دیدم که خیلی دلم شکست و ناراحت شدم ، داشتم با ماشین میرفتم یه نیسان جلو بود که سرعتش رو کم کرده بود و دست رو گذاشته بود روی بوق .. کمی رفت جلوتر و شروع کرد به ناسزا گفتن ، دیدم فردی معلول داره از خیابان رد میشه ، خیلی دلم گرفت که مردم بعضیا اصلا دیگه حس انسان دوستی ندارن و آستانه تحملشون خیلی کم شده ... کلی توی دلم به راننده غًرغًر کردم ...

یکشنبه : صبح مادر گفت هوا بارونیه و با موتور نرو ... گفتم نگران میشن منم که تازه پام ... برگشتن از دانشگاه رو تا خونه با مترو و اتوبوس اومدم ، خیلی هم از نظر زمانی فرقی نکرد ، چند وقتی بود که سوار نشده بودم .. حس خوبی بهم دست داد .. از این به بعد بیشتر انجام میشه ..

دوشنبه : از محل کار که زدم بیرون نزدیک خونه شک کردم که چرا اصلا امروز تا خونه صدای گوشی تلفن در نیومده ، هی دست زدم به این جیب و اون جیب دیدم گوشی تلفن نیست ، حس عجیبی بود ، وقتی گوشی همراه آدم نیست آدم احساس میکنه عالم و آدم باهاش کار دارن و ... خداکنه کسی زنگ یا پیامک میفرسته فکر نکنه که از روی قصد یا مشکلی جواب نمیدم ... تازه فهمیدم به گوشی هم اعتیاد دارم ...

شب عروسی دعوت داشتیم .. از اون عروسی ها که خیلی دوست ندارم شرکت کنم ، ولی به احترام اقوام باید رفت که هم صله رحم قطع نشه و هم از دست ما ناراحت نشن و نگن گوشه گیری و .. گفتم چیزی بهتر از نوشتن نیست که ما رو از این فضا در بیاره و فکر رو مشغول کنه ... فضا کمی تاریک ولی ادامه دادم .. این خواننده همه هم که نمیدونم فکر میکرد کجا اومده و داره کجا میخونه توی تالار ، شب عینک دودی زده بود ... طفلی احساس کبود داشت فکر کنم یا فکر میکرد خیلی باکلاسه ... 

دوتا از خاطرات شهید ابراهیم هادی رو نوشتم و آماده کردم برای وبلاگ که به زودی میذارمشون ...

-----------------------------------

نه به عروسی چند شب پیش که دو تا طلبه بودن و رفقا همه بودن و ... مداحی که بسیار عالی مجلس رو ...

این ژله هه که آورده بودن خیلی میترسید طفلی ...

---

خدایا جز عاقبت بخیری دعایی ندارم ، دوست دارم سرباز باشم ، هرجا که خودت صلاح بدونی و امام زمان راضی باشن ...

دل نوشت : همه این حرفا میگذره و یه روزی که خیلی دور نیست میرسه و تو میمونی و اعمالت ... خدا کنه رو سیاه نباشم .. خداکنه دست راستم پر باشه .. به قول اوستامون ما امدواریم و جز امید سرمایه ای نداریم .. به کریم بودن خدا .. به رحیم بودنش .. به کرم اهل بیت علیه السلام ...

عنایت ...

توی دانشگاه استاد گفت هفته بعد هرکی هر مطلبی راجع به سلمان فارسی و مقداد و ابوذر میدونه که ناب هست رو بیاره و برای بقیه بخونه ... ما هم که این همه پای منبر و ... هیچی به نظرم نیومد با این که کلی شنیده بودم ... جلوی درب مسجد به اوستامون گفتم مطلب راجع به سلمان فارسی میخوام چی رو بخونم که ... یه کتاب نام برد ولی گفت عربیه ... روم هم نشد بهشون بگم یه چند خطی بیشتر مطلب نمیخوام که کمک کنند ... نا امید شدم گفتم شاید قسمت نیست .. کار من نیست .. ولی این همه شنیدم راجع بهش ... توی این دو روز تعطیلی یکی دو تا از سخنرانی های اوستامون رو گوش کردم همینجوری ... برای خودم ... یکیش درخصوص فاطمیه بود ... مطالب نابی از سلمان فارسی ، مقداد و اباذر گفته بود ... همونارو مکتوب کردم و آماده برای دانشگاه ...

یکی از گفته ها راجع به شک بود ... البته گفتند که سلمان شک نکرد لحظه ای فکری در ذهنشان خطور کرد ... امیر المومنین علیه السلام همان لحظه نهیبی زدند و گفتند : سریع فکر را از ذهنت بیرون کن که موجب کافر شدنت میشود ...

سخنرانی اوستای ما

( بالای صفحه روی سخنرانی کلیک نمائید - البته کم رنگ شده است )

( سخنرانی راجع به امام زمان و در فاطمیه گذشته می باشد - چند تا از سخنرانی های ایشان در سایت این هیئت می باشد که توصیه میشود کوش نمائید خصوصا سخنرانی پنج شب عاشقی ایشان را برای ورود به محرم مفید است )

خداکنه هیچوقت شک در دلهایمان راه پیدا نکند ...

---

این چند روزه همه به نوعی شادی داشتن ... ما هم که مضاعف بود کارامون ... چند تا مراسم عقد و حنا بندان و عروسی دعوت بودیم ... دیشب عروسی یکی از رفقا بود ... همه بچه های مسجد تقریبا جمع بودند ... پیش نماز قبلی مسجد هم آمده بودند ، مطلبی هم از ایشان دارم که به موقع میگذارم .. بازار صحبت ها هم داغ بود .. نشد راجع به وبلاگ اوستامون با ایشون صحبت کنم ...

ایشاالله همه جوونها عاقبت بخیر بشن علی الخصوص عزیزانی که در این ایام ازدواج کردند ...

غدیر روز محک خود با عیار ولایت ...

امام علی(ع) فرمودند :

إِذا أَحَبَّ اللَّهُ عَبداً حَبَّبَ إِلَیهِ الاَمانَةَ

وقتی خداوند متعال بنده ای را دوست دارد به او امانت را واگذار مینماید .

(غررالحکم ص251)

پس از خواندن خطبه غدیر و بالا بردن دست حضرت توست پیامبر خوبیها نوبت عهد بست شد ، مردها یکی یکی آمدند و دست دادند ، دست مردانه ، ولی امام میدانست در پس پرده چه خبر است ولی میخواست حجت را بر آنها تمام کند ، نوبت زنان تشتی و دستی در آب ... همه بخن بخن میگفتند ولی حضرت میداند .. یک لحظه پیش خود گفتم کاش به جای دست دادن مکتوب میکردند و همه اثری پای مرقومه میگذاشتند ... ناگهان دلم لرزید .. یاد هجده هزار نامه افتادم ... مردم ، مردم نانجیبی هستند اگر مرقوم هم میکردند فرقی نداشت ... یاد مصائب کربلا افتادم ... بگذریم درد در سینه بسیار است ... از زمان بخن بخن تا رفتن پیامبر زمان زیادی نگذشت ولی انگار همه فراموشی گرفتند .. نامردان نگذاشتند حداقل کمی تاریخ بگذرد و بعد فراموش کنند ...

دیشب اوستای ما روی منبر از اقدامات معاویه و یزید و خلفای دیگه میگفت که چطور کار میکردند که نام حتی پیامبر رو محو کنند از کینه های معاویه میگفت که چطور بغض علی (ع) و بچه هاش رو .. از این که چه تعداد نیروی احمق تربیت کرده بود میگفت که از این که نماز جمعه را چهارشنبه خوند و هشتاد هزار نفر بهش اقتدا کردند و یک نفر هم اعتراض نکرد .. خدا عذابشون رو روز به روز زیاد کنه ...

به اوستامون پیشنهاد یه وبلاگ دادم ... قبول کرد .. ایشاالله به زودی یه وبلاگ برای ایشان زده خواهد شد ..

---

روز بزرگ تاریخی غدیر بزرگترین عید شیعیان بر شما و همه شیعیان چهان تبریک و تهنیت باد ..

غم نوشت : میدونم عید است و ما هم با شادی اهل بیت شادیم ولی مصائب هم ناخودآگاه میاد توی ذهن .. یاد مدینه افتادم ... یا این که نام علی توی مدینه غریبه و .. 

عیدی نوشت : آهای سید و سیده های عزیز البته ما باید بیایم وبلاگتون و تبریک بگیم ... اونایی که خبر داریم که میگیم اونایی هم که نمیدونیم که از گردن ما ساقط است ... عیدی ما یادتون نره ها ...

دلنوشت : آقا جان من نمیتونم اسم خودم رو شیعه بذارم چون خیلی از اعمالم اون جوری نیست که مد نظر شماست ، اسم خودم رو جزو محبین شما میذارم چون امید دارم به شما ... میدونم که دستمون رو میگیری همین طور همسر بزرگوار شما ... خدایا هیچ وقت این امید رو توی دلمون قطع نشه ... آمین

تقوای عملی از دیدگاه حضرت در ادامه مطلب ...

زیتون تازه ...

دو تا زیتون تازه داشتم روی میز ، یکی همکاران وارد اتاق شد و گفت گوجه سبزهِ ، گفتم بخور یکیشو ببین چیه ... گذاشت تو دهنشو شروع کرد به جویدن ، یهو رنگش عوض شد از تلخی و ... گفت دهنم گس شد و مثل زهر مار بود این چی بود دیگه ؟...

وقتی رفت بیرون اون یکیشو خودم خوردم ... برای اینکه بهش داده بودم خودمو تنبیه کردم .. تا یه مدت دهنم گس بود و یه جوری بود ... پیش خودم گفتم اینجوریم خوبه ها آدم هر حرفی میخواد بزنه یه جوری اول دهنشو مزه مزه میکنه و فکر میکنه که خوبه یا بد این حرفی که میخواد بزنه و همش بهم یاد آوری میکنه ...

کمی یاد خدا .. ای مهربون هرکاری میکنم به روم نمیاری و میفهمم که امید داری که برگردم به سوی تو ..

رجاء از خودتو تو دلم قطع نکن ...

صبح این شعر ناخود آگاه اومد توی ذهنم :

شکسته بال تر از من میان مرغان نیست

دلم خوش است که نامم کبوتر حرم است

وکلی زمزمه .. اوستاموون میخوند .. خدا خیرش بده ..

جهت تعجیل در فرج امام زمان (عج) 14 صلوات با عجل فرجهم میهمان کنید وبلاگ را