بسم الله الرحمن الرحیم
اول مطلب عرض کنم که از مشارکت دوستان در پست قبلی که در همین راستا گذاشته شد ممنون و سپاسگذارم ، خیلی از نظرات کارشناسی شده و روی اصول زده شد که جای استفاده داشت به خودش به عنوان یه پست گذاشته بشه ، برای همین دوستان رو توصیه میکنم که نظرات مطلب قبل رو مطالعه کنند (+)
مگه ما اسم خودمون رو افسر جنگ نرم نذاشتیم ؟
ما خواه و ناخواه در میدان جنگ نرم قرار میگیریم و گرفتیم و برای این که مهره دشمن نشیم و بتونیم خودمون و آرمانها و اعتقادات و دینمون رو حفظ کنیم باید بصیرت کسب کنیم و به دیگران و اطرافیان و کسانی که میشناسیم این بصیرت رو منتقل کنیم و مراقب باشیم که اونها هم یه وقت مهره دشمن نشن ، به همین میگن افسرجنگ نرم
قرار نیست نیروی نظامی باشیم که بهمون بگن افسر و ...
به نظر شما فعالیت ما در محیط‌های مجازی باید چگونه باشد ؟
ماها دوجور میتونیم فعالیت داشته باشیم یا این که فعالیتمون یه جنبه شخصی داره و میخوایم یه جمعی از دوستان جمع بشیم دور هم و کاری هم به کاری نداریم و از هر دری و چیزی میگیم باهم و شاید چند نفر دیگه هم به جمع ما اضافه بشن و شاید هم نشن ، شاید فعالیت من توی محیط مجازی در حوزه احساسات و چیزهایی که دوست دارم باشه که این جنبه شخصی است.
اما یه وقتی ما میخوایم بر اساس دِینی که داریم یه فعالیتی انجام بدیم که مروج یه فرهنگ و عقیده و دین باشه و در راستای اون حرکت کنیم و چارچوب کلی ما مشخص باشه ، اینجا دیگه احساسات درونی ما نباید به کارمون غلبه کنه و باهم مخلوط بشن چون از اون هدفی که وجود داره آدم رو دور میکنه و دچار مشکلات میشیم.
چه جور باید فعالیت کنیم که تاثیر گذاری بیشتری در این جنگ نرم داشته باشیم ؟
برخی ها خیلی به ظواهر اهمین میدن طوری که ظواهر اونها رو از هدف اصلیشون دور میکنه مثل ظاهر فضایی که درش کار میکنن ، مثل آمار مراجعین ، مثل عکسهایی که میگذارند و ... که باعث میشه مطلبشون و پیامی که باید منتقل کنند رو با کیفیت و مناسب منتقل نکنن ، به اصطلاح خودمون کمیت غلبه میکنه به کیفیت
چطور باید فعالیت کنیم که برداشت شخصی نکنن از فعالیتمون مثلا اسم‌مان ؟
واقعا همینه،اگه هدف دوم انتخاب بشه،نوشته ها جوری میشن که ویژگی های فردی نویسنده اصلا موضوعیت نداره.
ممنون بابت این پست.