-کجا می ری؟

- فلان جا...

-اووووووه....چه دور....

-دور نیست...دو زار راهه دیگه...




این مکالمه، بین دو نفری برگزار میشه که موضوع اون بررسی مسیری است که نفر اول اون را دور تصور می کنه و نفر دوم، نزدیک....

اما واقعا این مسیر دوره یا نزدیک؟

در واقع مسیر برای هر دو نفر یکسانه اما چی باعث میشه دیدگاه اونها متفاوت باشه؟

علت فقط یه چیزه...

یکی همیشه این مسیر را طی می کنه بنابراین مسیر براش کوتاهه اما نفر دوم، یا اصلا مسیر را نرفته و یا رفته ولی خیلی به ندرت...بنابراین مسیر براش طولانیه....


تفکر نوشت:

کسی که با خدا باشه، راه رسیدن به خدا اصلا براش سخت نیست...خیلی راحت، ارتباط برقرار می کنه....

اما کسی که با خدا نباشه....


فتامل....



پی نوشت:

این شعر زیبای مولانا تقدیم به شما...


هله نومید نباشی که تو را یار براند                        گرت امروز براند نه که فردات بخواند

در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا                      ز پس صبر، تو را او به سر صدر نشاند

و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها                      ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند

نه که قصاب به خنجر چو سر میش ببرد                       نهلد کُشته خود را کُشد آن گاه کِشاند

چو دم میش نماند ز دم خود کُندش پُر                     تو ببینی دم یزدان به کجاهات رساند

به مَثَل گفتم این را و اگر نه کَرَم او                            نکُشد هیچ کسی را و ز کُشتن برهاند

همگی ملک سلیمان به یکی مور ببخشد                      بدهد هر دو جهان را و دلی را نرماند

دل من گرد جهان گشت و نیابید مثالش              به که ماند؟ به که ماند؟ به که ماند؟ به که ماند؟

هله خاموش که بی‌گفت از این می همگان را                          بچشاند بچشاند بچشاند بچشاند