راه پیمائی....

-کجا می ری؟

- فلان جا...

-اووووووه....چه دور....

-دور نیست...دو زار راهه دیگه...

رفاقت کن

| بسم رب الرحیم |

سلام.

کنکور امسالم گذشت.... یعنی داره میگذره!!

( اینجا کنکوری نداریم؟!! )

داشتم فکر میکردم ماها،

همیشه توی مشکلا، یا اصلا حتی خیلی باحال باشیم، توی شادی های خاص مون، یاد خداییم و حسابی از خجالتش در می آیم...

نماز میخونیما... اینکه میگم یاد خدا، با نماز و این ها فرق داره!

منظورم حس رفاقت با خداست.

نمونش همین کنکوری ها که قبل کنکور کلی دعا و نماز و نذر دارن.

و اگه بچه های خوبی باشن، بعد قبولی و خوشحالی شونم، نماز شکری چیزی میخونن.

اما میگم...

قربة الی الله...

می گفت پسری بود خیلی فقیر که عاشق دختر پادشاه شد...
به خاطر فقری که داشت جرات نمی کرد به خواستگاری دختر بره..اما از طرفی هم یک دل نه، صد دل عاشق شده بود...
تا اینکه یکی از دوستانش که در دربار شاه، کار می کرد گفت شاه، از آدم های مذهبی، بدش نمیاد و احترام براشون قائله...
بیا یه کاری بکنیم و اون کار اینه که تو بری تو غار فلان کوه، چند وقتی نماز بخونی تا اطرافیانت بدونند که تو رفته ای برای عبادت...
منم روزی که شاه برای تفریح از قصر خارج میشه، میارمش اونجا و طوری وانمود می کنیم که به صورت اتفاقی تو را اونجا دیده ایم...و برای شاه از خوبی های تو می گم و اینکه تو آدم مذهبی ای هستی و خلاصه، خوب که باب صحبت باز شد موضوع عشق و عاشقی تو را هم مطرح می کنیم...مسلما شاه اگه قبول هم نکنه، مجازاتت هم نمی کنه...
پسرک قبول کرد...