طلبه شهید سعید حشمی

چشمانم را باز بگذارید تا کوردلان بدانند که کورکورانه به این راه نرفتم ، دستانم را بیرون بگذارید تا راحت طلبان و دنیا پرستان ببینند که ما چیزی با خود به آن دنیا نمی بریم ، مشتانم را گره کنید تا ملحدان و منافقان بدانند که جسم بی جانم نیز نخواهد گذاشت حتی لحظه ای آرامش به خود ببینند.

طلبه شهید سعید حشمی

شهادت 62/8/16 - پنجوین - عملیات والفجر4

شهید علی خلیلی 2

کاش زودتر می شناختمت ...

جمعه پانزدهم - بهشت زهرا سلام الله علیها - قطعه 24 روبروی خانه شهید به دلم افتاد پیگیرشم بریم سر مزار شهید علی خلیلی ، رفتیم ، بهش گفتم دوست دارم برم خونتون ولی نمیدونم با چه رویی برم درب بزنم ، فاتحه ای خواندیم و رفتیم سر مزار شهدای دیگر .. نمیدونم چطور شد که شهید ما رو دعوت کرد ، اصلا پیگیری نکرده بودم برای حضور

مادران شهدا ..

رسیده شهیدی دوباره

پس از بی نشانی و دوری
سوی مادری که همه عمر
نشسته به پای صبوری

پس از سالیانی که بوده
پی یک خبر از شهیدش
فقط استخوان و پلاکی
رسیده ز سرو رشیدش

سلام خدا، به این مادران، به چشمان بی سوی نمناک
سلام خدا، به آن عاشقان،شهیدان گمنام این خاک

ای عاشقان بی نشان ، زائرتان حضرت زهراست

وفات حضرت ام البنین ^{سلام الله علیها} تسلیت باد

روز تکریم مادران و همسران شهدا است ، سلامتی همه مادران و همسران شهدا صلوات

هسته ای می مانیم و می توانیم

روز ملی فناوری هسته ای گرامی باد

درسته که بنا به شرایط ما غنی سازی را با غنای کمتر داریم ادامه میدیم ولی ادامه میدیم ..

اگه می خواستیم که این فناوری رو نداشته باشیم که شهدای این عرصه رو فدا نمی کردیم ..

شهید علیمحمدی

شهید شهریاری

شهید احمدی روشن

شهید رضایی

و هزاران دکتر و مهندس که خالصانه دارند فعالیت میکنند و شبانه روزی دارند به قله های بزرگتر فکر میکنند .. به توسعه این فناوری که ان شاالله راه شهیدانمان را ادامه می دهیم و دست از فعالیت بر نمیداریم به کوری چشم دشمن ..

جهت شادی روح شهدای هسته ای فاتحه ای می خوانیم

ای دل چه میکنی ؟

فکه که میروی ، ناخودآگاه دوست داری بمانی و بمانی ...

دوست داری همانجا خادم شوی و تا وقتی که میشود و اجازه می دهند همانجا بمانی ...

اصلا پایی برای بازگشت نداری که برگردی ، وقتی روی شن ها پا میگذاری ..

وقتی که بخواهی با سرعت هم روی شن ها راه بروی و بدوی هم نمیتوانی ، نامحسوس به تو میگویند که آهسته و آرام قدم بردار ...

به ورودی یادمان که میرسی نا خوآگاه می بینی که کفش نداری ...

انگار این جمله ای که نوشته اند را دلت زودتر از خودت فهمیده است " فاخلع نعلیک انک بالواد المقدس طوى "

و میروی و میروی ..

شهید علی خلیلی 1

کاش زودتر می شناختمت ...

ما ها چه غریب هستیم توی این دنیا ... خیلی این دنیا کوچک شده است که ما همسایه چند کوچه پائین تر از خود را باید بعد از شهادتش بشناسیم ...

خبر عروجش را که شنیدم کمی بعدتر پیامک های متعدد و تماس های متعدد تر پشت سر هم که آقا سریع یه پلاکارد و بنر پیگیری کنید که زده شود و درب منزل شهید در فلان کوچه نصب کنید ...

تعجبم بیشتر شد .. روز تعطیل ما هم که در مسیر و چه کنم نمیدانم ...

پیش خودم گفتم ما ها چه آدم هایی هستیم ها این بنده خدا تا بود و مریض بود و در بستر ، یکی یه خبر نداد و یه تماس یا یک پیامک ناقابل که فلانی بچه محل شما است و مادر بزرگش در آن محل ساکن است و به همین خاطر ترددش زیاد بوده است در محل شما  ..

ما هم که بی خبر از همه جا و زمان و مکان هستیم مثل همیشه .. بهتم برد .. این در ذهنم آمد که ما ها جان به جانمان کنند بیش از زنده پرستی مرده پرست هستیم گاهی ، به زنده ها آن چنان که باید بها نمی دهیم و وقتی که از پیش ما میروند تازه می شوند عزیز و میخواهیم برایش سنگ تمام بگذاریم ..

کاش بتونیم به زنده ها بیش از مرده ها خدمت کنیم ، وقتی در خون می غلتیدی و هیچ مرکز درمانی تو را پذیرش نمیکرد به خاطر این که چاقو خورده بودی و اصلا سئوال نمیکردند که برای چه چاقو خورده است و فقط به جرم چاقو خوردن نمی پذیرفتنت ... اگر زودتر پذیرش می شدی در بیمارستانها شاید امروز در پیش ما بودی ...

و میدانیم که شهادت را جز به اهل درد نمی دهند

روحت شاد و راحت پر رهرو باد ...

کاش کمی غیرت و حیا با رفتنت در جامعه پخش شود

متن زیر نامه شهید علی خلیلی می باشد که 15 روز قبل از شهادتش خطاب به رهبر معظم انقلاب نوشته است.