دلم شکسته ، دلم را نمی خری آقا!؟
مرا به صحن بهشتت نمی بری آقا!؟
اگر چه غرق گناهم ولی خبر دارم
تو آبروی کسی را نمی بری آقا
چقدر خوبی و دل رحم و مهربان ، عاشق
و در دقایق عمرم شناوری آقا
همیشه از حرمت بوی مهر می آید
شبیه باغ پر از گل معطری آقا
تمام دفتر شعرم فدای چشمانت
که از تمام غزلهام بهتری آقا
ولی بدون تو این شعر ها چه دلتنگند
بدون نام تو اصلا چه دفتری آقا
در اوج بی کسی ام در خیال من هستی
تویی که یارترین یارو یاوری آقا....
+ باز دلتنگی و حسرت این دل شروع شد....:
هر روز کسی را با اشک و آرزو راهی کرب و بلایت می کنم، با دلی شکسته و چشمانی سرخ....
عرضم به حضور شما که عکس باز نشد، اما شعر معرکه بود..نمی دونم شعر در وصف امام حسین بود یا امام رضا...چون حس مشهد بهم دست داد...
ان شاء الله به زودی های زود مشهد برید و برات کربلا را هم از امام رئوف بگیرید صلوات...
در جائی می خوندم اینکه شما مداومت داشته باشید در برقراری ارتباط با اولیاء الله خصوصا ائمه اطهار سلام الله علیهم و آلهم، خودش توفیقیه که نصیب هر کسی نمیشه....
عاقبتتون به خیر به حق حضرت ابوتراب
یا علی