شاگرد: استاد، چکار کنم که خواب امام زمان(عج) رو ببینم؟
استاد: شب یک غذای شور بخور،آب نخور و بخواب. شاگرد دستور استاد رو اجرا کرد و برگشت.
شاگرد: استاد دیشب دائم خواب آب میدیدم!‏ خواب دیدم بر لب چاهی دارم آب مینوشم،کنار نهر آبی در حال خوردن آب هستم! در ساحل رودخانه ای مشغول...!
استاد فرمود: تشنه آب بودی خواب آب دیدی‏؛‏ تشنه امام زمان(عج) بشو تا خواب امام زمان(عج) ببینی !

سیم خاردار 3 : یاد امام زمان کم بودم و هستم .

مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی در بیانی، معنای غیبت حضرت ولی عصر(عج) را اینگونه تشریح می‌کنند:

"سوال شد امام زمان (عج) غایب است یعنی چه؟ گفتم غایب؟ کدام غایب؟ بچه دستش را از دست پدر رها کرده و گم شده می گوید: پدرم گم شده است. ما مثل بچه‌ای هستیم که پدرش دست او را گرفته است تا به جایی ببرد و در طول مسیر از بازاری عبور می‌کنند ،بچه جلب ویترین مغازه‌ها می‌شود و دست پدر را رها می‌کند و در بازار گم می‌شود و وقتی متوجه می‌شود که دیگر پدر را نمی‌بیند، گمان می‌کند پدرش گم شده است. در حالی که در واقع خودش گم شده است. انبیاء و اولیاء پدران خلق اند و دست خلائق را می‌گیرند تا آنها را به سلامت از بازار دنیا عبور دهند. غالب خلائق جلب متاع‌های دنیا شده‌اند و دست پدر را رها کرده و در بازار دنیا گم شده‌اند.امام زمان (عج) گم و غایب نشده است ما گم شدیم و محجوب گشته‌ایم. امام غایب نیست، تو نمی بینی آقا را. او حاضر است. چشمت رو که اسیر دنیا شده اگر از دنیا دست بردارد، آقا را می بیند. خلاصه نگو آقا غایب است. تو نمی بینی."

باید لحظه به لحظه منتظرش باشیم ... ما دست امام زمانمان را رها کرده ایم و یادمان رفته است که گم شده ایم ...!

امام خامنه ای عزیزمان می فرمایند:

"انتظارى که از آن سخن گفته‌اند، فقط نشستن و اشک ریختن نیست...

انتظار حرکت است ؛ انتظار سکون نیست؛ انتظار رها کردن و نشستن براى اینکه کار به خودى خود صورت بگیرد، نیست. انتظار حرکت است. انتظار آمادگى است...

بزرگترین وظیفه‌ى منتظران امام زمان این است که از لحاظ معنوى و اخلاقى و عملى و پیوندهاى دینى و اعتقادى و عاطفى با مؤمنین و همچنین براى پنجه درافکندن با زورگویان، خود را آماده کنند...

انتظار به معناى این است که ما باید خود را براى سربازى امام زمان آماده کنیم...

سربازى منجى بزرگى که مى‌خواهد با تمام مراکز قدرت و فساد بین‌المللى مبارزه کند، احتیاج به خودسازى و آگاهى و روشن‌بینى دارد…

ما نباید فکر کنیم که چون امام زمان خواهد آمد و دنیا را پر از عدل و داد خواهد کرد، امروز وظیفه‌اى نداریم؛ نه، بعکس، ما امروز وظیفه داریم در آن جهت حرکت کنیم تا براى ظهور آن بزرگوار آماده شویم. اعتقاد به امام زمان به معناى گوشه‌گیرى نیست."

و اما این روزها که به محرم نزدیک می شویم یادمان نرود که :

در کربلا بعضی ها خیلی زود امام زمانشان را شناختند و جان فدایش شدند حتی اگر قبلش مسیحی بودند مثل وهب  ...

بعضی ها امام زمانشان را می شناختند اما دنیا فریبشان داد مثل عمر بن سعد ...

بعضی ها با لحظه ای درنگ و بصیرت دریافتند که امام زمانشان کیست و به یاریش شتافتند مثل حرّ...

بعض ها برای امام حسین علیه السلام نامه نوشتند ، دعوتش کردند اما هنوز امام  نیامده بود که فرستاده اش –مسلم- را شهید کردند ...

بعضی ها هر چند کم سن و سال بودند اما شهادتِ  در رکاب مولایشان را شیرین تر از عسل می دانستند مثل قاسم ...

و بعضی ها هم وقتی به یاری امام زمانشان شتافتند که دیگر کار از کار گذشته  بود مثل مختار ...

بعضی ها زینب بودند و عباس و ...

 

اکنون این ماییم و چگونگی انتخاب مان برای همراهی امام زمانمان ...

 

یادآوری نوشت : در راستای هدف کلّی مون که نماز بود ، در این ایام محرم و صفر بیشتر به این موضوع فکر کنیم که امام حسین (ع) شبِ عاشورا برای نماز فرصت خواستند و درآن شرایط ظهر عاشورا نماز را به جماعت خواندند و حتی زخمی هم دادند ...