فانوس جزیره

چند ماه پیش در یکی از وبلاگهای مذهبی توصیه ای از مرحوم حاج‌ آقا مجتبی تهرانی درباره صدقه دادن خوندم...

اگر می‌خواهی صدقه بدهی، همین‌ طوری صدقه نده؛ زرنگ باش، حواست جمع باشد. صدقه را از طرف امام رضا (علیه السلام) برای سلامتی آقا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بده! این صدقه برای دو معصوم است؛ دو معصومی که خدا آنها را دوست دارد، ممکن نیست خداوند این صدقه تو را رد کند. تو هم اینجا حق واسطه‌گری‌ ات را می گیری. تو واسطه‌ای و همین حق واسطه‌گری است که اجازه می‌دهد تو به مراحل خاص برسی.

از فردای اونروز تصمیم گرفتم صبح ها که موقع رفتن به اداره صدقه میدم بعد از این صدقه ها را از طرف امام رضا(علیه السلام) برای سلامتی امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) بدم. یه چند روز اول، از اینکه به قول حاج آقا داشتم زرنگی می کردم از کارم چندان راضی نبودم و با خودم می گفتم خودتو داری گول میزنی؟!

پیش کی داری زرنگی می کنی؟! پیش امام رضا(علیه السلام)؟! یا امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)؟! یا در حضور خدا داری زرنگی می کنی؟!

درسته که این وسط داری کار خیر انجام میدی ولی اونا که میدونن یکی از مهمترین دلایلی که داری این کارو انجام میدی گرفتن حق واسطه گری خودته...

خلاصه هر روز به اون نیت صدقه می دادم ولی تو ذهنم درگیری داشتم و به نوعی شرمنده بودم...

ولی حالا یه مدته نه تنها دیگه اون حس زرنگی و درگیری های ذهنی را ندارم بلکه خوشحالم از اینکه امام رضا(علیه السلام) بهم اجازه دادن از طرفشون برای سلامتی امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) صدقه بدم. خدا رو شکر می کنم که هر روز هر چند مبلغ بسیار ناچیز در راه سلامتی امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) هزینه می کنم. دیگه گرفتن حق واسطه گری برام مهم نیست، انشاالله که مورد رضایت خدا قرار بگیره...

امام رضا(علیه السلام) خیلی مهربونند و تو این مدت خیلی دستمو گرفتن، آقاجون ازتون ممنونم.

پی نوشت: بابت نوشتن این پست تردید داشتم چون میگن پنهانی صدقه دادن ارزش داره، ولی در نهایت نوشتم تا شاید از دوستان هم تصمیم بگیرن به این طریق صدقه بدن.

یا علی ابن موسی الرضا(علیه السلام)