همیشه دلم می خواست راجع به این تصویر بنویسم....

یه جذابیت عجیبی داره...

 

این سوئی که هستی، خاکه و خاک...همه زیبائی آن سوی پنجره است....

کافیه که پنجره را باز کنی تا زیبائی خودش پیش قدم شود...

نور، روشنی، شفافیت، همه و همه...آن سوی پنجره قشنگ تر است...این سوئی که هستی هم زیباست...همه زورش را زده که زیبائی را قاب بگیرد، زیبائی هم نامردی نکرده، هم پا پیش گذاشته و هم نورش را جلو فرستاده...

 

اصلا مهم نیست قابی که این سمت است، رنگ به رخسار ندارد که هیچ، زنگ زده هم هست...حتی شیشه هایش هم تمیز نیست...عوضش دستگیره درب و داغانش، جور همه را کشیده...کار مهم را او کرده که زیبائی را به درون راه داده...حالا همه زیبا هستند...آنقدر که میخ های نامرتب این سمت پیدا نیست...

 

عرض کرد:

"یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ...

أَعْطِنِی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ خَیْرِ الدُّنْیَا وَ جَمِیعَ خَیْرِ الْآخِرَةِ،

وَ اصْرِفْ عَنِّی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ شَرِّ الدُّنْیَا وَ شَرِّ الْآخِرَةِ"

 

خودش خیر مطلق است...خیر می آفریند....پس تو هم خیر باشه، جمیع خیر دنیا و جمیع خیر آخرت را...

اما خیر که نباشد، می شود شر....

شر به وجود می آید، آنگاه که خیر کنار زده شود...

خیر دنیا را که نباشد، جمیع خیر می شود جمیع شر...وگرنه که آخرت، شر ندارد...

شر دنیا، دامن آخرت را هم آلوده می کند....

 


پی نوشت 1:

ماه شعبان، تنها ماه قمری ای هست که یک روز غم هم ندارد، دقیقا نقطع مقابل ماه محرم..

پس در آغاز این ماه پر از شادی، برای سلامتی و فرج امام زمان ارواحنا لتارب مقدمه الفداء و شهادت همه مون، صلوات بفرست

 

پی نوشت2:

ثواب این نوشته با افتخار تقدیم شد به شهید حبیب حسن پور