فانوس جزیره

سلام مومن...


خیلی هم عالی

به نظرم از همون 7 سالگی، فرد باید یه هنری را یاد بگیره حتما....چون هنرمند همیشه از هنرش می تونه بهره ببره...در هر صورتی...

یه داستانی هست که میگه یه پادشاهی عاشق یه دختری شد...رفت خواستگاری دختر...پدرش قبول نکرد...گفت چون شاه، هیچی بلد نیست...باید یه مدتی بیاد پیش من و شاگردی کنه تا من راضی بشم...ضمن اینکه تو اون مدت، رابطه ما کاملا رابطه استاد و شاگرده و ملاحظه هیچ مقامی را نمی کنم...شاه قبول کرد...
خلاصه این اتفاق افتاد و شاه هنر نمدمالی را یاد گرفت و با دختر اون بنده خدا هم ازدواج کرد...

مدتی گذشت و در یکی از شکارهائی که رفته بود، از همراهانش جدا میشه و جدائی همان و اسیر یه گروه از دزدان شدن هم همان...
اونها تصمیم می گیرند شاه را نابود کنند...البته نمی دونستند که طرف چیکاره است...شاه میگه شما منو نکشید عوضش من قول میدم به شما کمک کنم که پولدار بشید...
میگن چطور؟
میگه من با پشم گوسفند براتون، فرش درست می کنم، لباس درست می کنم...ببرید بفروشید و پول دربیارید...
قبول می کنند...
مدتی می گذره...
درباریان هم مدام در پی شاه بودند ولی پیدا نمی کردند...
خلاصه دزدها که دیگه از شاه خوششون اومده بوده و پول زیادی هم کاسب شده بودند، به حرفش گوش می دادند...شاه بهشون میگه اینهائی که این سری درست می کنم را ببرید فلان جا بفروشید...به درباریها...
اونها هم میگن چشم...
وقتی میرن، درباریها شک می کنند و بعد تعقیبشون می کنند و خلاصه شاه آزاد میشه...
از اون به بعد دستور میده که همه افراد باید یه هنری را یاد بگیرند...

اما در حال حاضر، ما فقط بلدیم کار اداری کنیم، بلد نیستیم ایده بدیم..چون هنر نمی دونیم چیه؟
شما ببینید قدیم ها، مردم چیکار می کردند؟
طرف، هم خودش کار می کرده و هم بقیه را به کار وا می داشته....
حتی در دورهمی هائی که داشتند هم، یه کاری را انجام می دادند...الان چی؟

رسوندم مطلبو؟

سلام مومن...

سلام مومن...

سلام مومن...

اشکال نداره....

احسنت....

اون وقت این سبک زندگی را کی درست می کنه؟
خانواده ها و در راس اون، مادرها....

کاری به دخل و خرج نداریم...اول باید سبک را درست کرد...
حالا چقدر طرف می تونه خاک بخوره و در راستای هدفش پیش بره؟

سلام مومن....

سلام مومن....

عرض کنم که تکلیف معلومه منتهی کو عمل؟

جوان ما امروز تحصیل داره اما کار بلد نیست...چرا؟
هم خودش تنبلی کرده و هم مسئولش...
الان باید چیکار کرد؟


همین الان...حی و حاضر تو دانشگاه، طرف دنبال استادی می گرده که نمره خوب بده...یا اصلا تا بتونه کلاس را کنسل می کنه...غیر از اینه؟
بعد این شخص مدرک هم می گیره...میشه فارغ التحصیل با فلان مدرک که کار هم بلد نیست....
و از اون بدتر خیلی هم زشت می دونه بره یه جا کار یاد بگیره...یا اصلا بره یه جا کارگری کنه....


در مورد سرمایه صحبت کردید...
ما اول انقلاب چی داشتیم؟
جوان ما اول انقلاب چی داشت؟
جوان ما زمان جنگ چی داشت؟

16 دی سالروز شهادت شهید علم الهدی و شهدای هویزه است...می دونید این بچه ها بلد نبودند خاکریز بزنند...چون علمش را نداشتند...چون نهایت سنگری که بلد بودند همین سنگرهائی بود که تو شهرها می زدند علیه رژیم پهلوی....
بعد اسلحه شون چی بود؟
یه مشت سلحه درب و داغون که از همون زمان پهلوی مونده بود و باید می رفت تو موزه از بس داغون بود....
نکته مهمتر اینکه مسئولین کی بودند؟...بنی صدر خائن و دار و دسته ش...
حالا دشمن حمله کرده....
باید چیکار کرد؟
باید دست رو دست گذاشت؟
چون هیچ کس حامی نیست...چون سرمایه نداریم....چون بلد نیستیم....
اونها هم دانشجو بودند...
موندند جلوی دشمن...با همون وضعیت...
حماسه اونها موجب شد که الان از نظر قدرت نظامی به این حد رسیدیم....


بدیهیه که یه دست صدا نداره...و بدیهیه که به سرعت نتیجه مطلب حاصل نمیشه اما بالاخره حاصل میشه...بالاخره از تو حرکت و از خدا برکته....

اینکه در متن سوال اومده شما چقدر حاضری خاک بخوری؟ برای همینه....هر کس باید با خودش یه حساب دو دو تا چهارتا بکنه...بدون تعارف...آقا خود ما چقدر بقیه را حمایت می کنیم؟ خود ما داریم چیکار می کنیم؟
خود ما...خود ما....

سلام مومن...


ممنونم...
ماجور باشید...


واقعیت اینه که استاد الان، دانش آموز دیروز بوده...دانش آموزی که خودش هم با سیستم غلط، آموزش دیده و عمق مطلب را بعضا درک نکرده...برای همین هم نمی تونه حق مطلب را ادا کنه...اون استادی هم که می خواد استاد باشه، را هم اذیتش می کنند...چه از طرف بالادستی ها و چه از طرف شاگردها...برای همین معمولا کم میارن و اونها هم بر می گردند به همون روال غلط...

برای همین عرض کردم که چقدر می تونیم خاک بخوریم؟



عاقبتتون به خیر به حق حضرت ابوتراب
علی یارت

سلام مومن...

عرض کنم که خودش که دیگه بسته به اینکه چقدر اون هدف براش اهمیت داره به همون میزان هم تلاش می کنه...
ولی اطرافیان، با حمایتی که ازش می کنند و با روحیه ای که بهش میدن این بستر را می تونند فراهم کنند...

مثلا فرض کنید طرف می خواد یه کاری را شروع کنه...در ابتدای کار، پیشرفت قابل ملاحظه ای ممکنه نداشته باشه...حالا خانواده ش هی غر بزنند که آخه این چه کاریه که به درد نمی خوره...مثال می زنما...
خب این خودش تضعیف روحیه است...
یا مثلا طرف یه کاری را انجام داده...یه محصولی را تولید کرده، من هموطن تحویلش نگیرم...
مصداق زیاده...