بسم الله الرحمن الرحیم
.
اکثرا سعی میکنم نمازم رو با تربت بخونم
و موقع نماز
به
نوشته های روی مهر فکر میکنم
که
رویش نوشته مال کربلا
بسم الله الرحمن الرحیم
.
اکثرا سعی میکنم نمازم رو با تربت بخونم
و موقع نماز
به
نوشته های روی مهر فکر میکنم
که
رویش نوشته مال کربلا
بسم الله الرحمن الرحیم
امام حسین علیه السلام فرمودند:
هیچ بنده ای نیست که در مصیبت ما قطرهای اشک ریزد و یا چشمانش گریان شود ، مگر آن که خداوند به سبب آن گریه او را تا ابد در بهشت جای دهد.
بحار الانوار - ج 44 - ص279
نمیدونم از کربلا و جریان این روزا چی بنویسم ، اما یه داستان تو کل ماجرا بیشتر دل کسی مثل من رو میسوزونه ، همه شهدای کربلا از کوچیکترینش تا بزرگترینش که حبیب باشه یه روضه و مجلس و نوشتار میخواد که طولانی مدت خونده و نوشته بشه اما
برای من این کلمه بیشتر سنگینه که با امروز خودم مطابقت میدم ، تو داستان کربلا ظاهرا دوجا این جمله به کار برده شده ، یکی توی داستان شهادت حربن یزید ریاحی و دیگری زهیر ابن قین و اون جمله چیزی غیر از این نیست
سال قبل نزدیک محرم بود
رفتم پیش چند تا از رفقا حال و احوال کردیم ، تخته وایت برد پشت سر رفیقم رو دیدم یه طرحی کشیده بود روش ، به شوخی گفتم این همه هنر داری به چه درد ما میخوره؟ این همه طراحی و لوگو اینا پس ما چی؟
ما نشستیم و مشغول صحبت شدیم ، او ایستاد و طرحی که روی تخته کشیده بود رو پاک کرد
گفتم اِ خیلی قشنگ بود که ، گفت چی دوست داری؟ گفتم والا ما محرم ها یه جمله ای رو پشت پیراهن روز عاشورا و برای موتور میزنیم ، با این یه طرحی برای ما در بیار ماندگار ..
ما مشغول صحبت شدیم با باقی دوستان و او شروع کرد
شد این :
امروز، دوم محرم....
حسین رسید به کربلا...واویلا...واویلا....
خودت، روضه خوان باش....
حرفی ندارم.....