به نظر من نهایت خوشبختی در این است که راهت با راه شهدا گره بخورد و اگر از راهشان دور شدی آنها تو را به سوی خود بکشند و به راهت بیاورند و در راه بندگی بازت گردانند ...
منتظر بودم جلسه‌ای سه نفره شروع شود راجع به مسائل مسجد محل ، ناگهان تلفن همراهم زنگ خورد
نام تماس گیرنده را که دیدم ناخود آگاه انگار شور و شعفی وصف ناپذیر وجودم را فرا گرفت
نام نقش بسته بر روی صفحه تلفن این بود
-آقا مگه نمی گیم الف ب پ ت ث...؟!!
-بله...
-خب این همه به هم ریختگی برای چی؟
- به هم ریختگی؟!!
-صفحه کلید را میگم دیگه...اصلا ترتیب درستی نداره!! آدم نمی دونه چی به چیه؟!! یکی شرقه و دیگری غرب...
تازه دو زاری م افتاد...
گفتم اینطوری هم نیست که بی قانونی باشه...بسته به اینکه با چه حروفی بیشتر
سر و کار داری، جای اونها طوریه که زود هم پیداشون کنی...مثلا حرف "پ"
خیلی کاربردی نیست واسه همین هر بار هر جا دلش خواست میره!! باید بگردی
دنبالش ببینی این بار دیگه کجا رفته!!
برخی از حروف را می بینی، کلیدش اصلا کنده شده اما باز حواست هست اون چه حرفی بود....با این حال باهاش کار می کنی و اون هم با این حال، کارش را انجام میده...
تفکر نوشت:
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا(علیه السلام)
بس که دلتنگم اگر گریه کنم می گویند
قطره ای قصد نشان دادن دریا دارد
علی کلاس چهارم ابتدایی که بودند با اردوی مسجد فاطمه زهرا(سلام الله علیها) رفتند مشهد. بعد از هفت، هشت روز که برگشتن ما رفتیم جلوی مسجد که بچه ها رو تحویل بگیریم. علی وقتی از اتوبوس پیاده شد بهش گفتم مامان خوش گذشت؟ خوب بود؟ مشهد چه حال و هوایی داشت؟
امروز جایی دعوت شدی که
»به نــام خــدای حسینــ{ع}....
سال 1343 در کرمان به دنیا اومد.پدرش میگفت:علی خردسال بود که ما به کربلا مشرف شدیم.
سفر ما سه ماه طول کشید.
آن زمان امام خمینی {ره} در نجف در تبعید بودند.ما نزد امام رفتیم و علی دست امام را بوسید.
من معتقدم نور امام در پسرم اثر گذاشت و پایه گذار کارهای معنوی علی شد تا اینکه بعد ها علی لیاقت شهادت پیدا کرد.
