در جایی که جنگ باشد هیچ کودکی نمی خندد..
 فرقی ندارد کجا باشد
.زبان دفاعشان گریه ای است بر پهنای صورت...
درد کودکانه ی شان نداشتن امنیت است
آنها آغوش مادر را می خواهند
آنها اندکی غذا می خواهند
 تنها احتیاجشان همین است

و دوباره تاریخ ورق میخورد....
کشته شدن علی اصغر ها،
در جنگی نا برابر....


پ.ن: امروز...آخرین جمعه ی قبل از محرم،مصادف شده با روز همدردی با کودکان فلسطینی.... و چه همدردی بهتر از آماده شدن برای ظهور مولا...