بچه که بودیم این بازی یکی از جذاب ترین بازی های ما بود:
-سلام سلام شاه بزرگ
-کوفت و سلام! درد و سلام! از صبح تا حالا کجا بودید؟
-رفته بودیم تظاهرات
-تظاهرات چه شکلی بود؟
-"مرگ بر شاه، مرگ بر شاه"
و وقتی شاه! حرص می خورد و می ذاشت دنبالمون، دست به سرش می کردیم و می خندیدیم(لبخند)
ما از بچگی یاد گرفتیم و با این روند هم بزرگ شدیم که مقابل استکبار بایستیم...
شرکت در راهپیمایی فردا، یه طرف..."الله اکبر" گفتن های امشب، یه طرف دیگه
داشتم فکر می کردم چرا امام گفت مردم شبها، روی پشت بام ها "الله اکبر" بگن؟
به نظرم این فراتر از بحث استتار بوده...
شب "الله اکبر" بگی و روز بیای وسط میدون...
در جایی می خوندم هیچ شعاری مثل "الله اکبر" استکبار را نمی ترسونه...حالا همین شعار را شب بگی اون هم از توی خونه ت...
شب چون چیزی پیدا نیست، قدرت شنوایی انسان بالاتر میره و چون شنوایی برترین حسیه که انسان داره، پس هر چی می شنوه را بهتر درک می کنه...به عبارتی اثرگذاری اون مطلب، در وجود انسان بیشتره...
حالا شب، از تو خونه ت "الله اکبر" میگی...در درونت این مطلب جا می افته که "لا تخف، انک انت الاعلی" ...از اون طرف هم استکبار را به لرزه درمیاری چون اون هم فقط صدا را می شنوه...
بعد فرداش میای تو میدون...خودت که کلی انرژی گرفتی و با قدرت وارد میشی...استکبار هم که پر از دلهره است و این حضور قدرتمند تو باعث میشه بیشتر عقب بکشه...اینجاست که دیگه "ان تنصروا الله ینصرکم" بیشتر جلوه گر میشه...
حالا این تویی و "الله اکبر" گفتن های امشب و راهپیمایی فردا
رفاقت به سبک شهید
