فانوس جزیره

سالهاست که نامش را به سخره گرفته ایم به بهانه ی شعرهای کودکانه...

اوئی را که جدش اینگونه صدایش می نمود:

" یا ولدی و یا صاحب حوضی..."

و در وصیت پدرش بود که:

"من با تو چنانم که اگر عفریت مرگ، پنجه به جانب تو باز کند، نخست گلوی مرا خواهد فشرد و هنوز رمقی در پیکر تو باقی است که کار مرا به پایان خواهد رسانید..."

هم او که مادرش، خطابش می کرد:

"یا قرّة عینی و ثمرة فوادی"

هم او که کریم آل طه بود....

و همچنان هست و کریمانه، از خطای ما می گذرد...

کمی تامل کنیم....

عارضم خدمت بزرگواران که تا یه مدتی از حضور همه مرخص میشم...

ان شاء الله کارهام یه کم سر و سامان گرفت خدمت می رسم اما تا اطلاع ثانوی!! ما را حلال کنید...