بسم الله الرحمن الرحیم

چه کردیم؟!

 

گفتی : شهــادت؟!

گفتم : قطره خون میخواهد و مقداری شهامت!

آه کشیدی!

گفتم : شهادت مرهمی است بر زخم مرگ . . .

و دیگر هیچ!

پرسیدی :

بعد از شهدا چه کرده ایم؟

جوابت دادم :

هیچ ، از حرمت آلاله نوشتیم در حالی که پای مان روی لاله ها بود ...

 

شهدا جامانده ایم..جامانده ایم ،جاماندیم

از قافله...

 

"اللهم ارزقنا توفیق الشهادة فی سبیلک"

پی نوشت:

روز آخر هفته دفاع مقدس است ، انصافا نباید در همین هفته یاد و خاطره این دوران فراموش بشود و در صندوق چه ای مثل نمایشگاه نگهداری کنیم تا سال بعد ،  هی می گویند چه کردید و می‌گوئیم

شرمنده ایم ...

واقعا تا کی می‌خواهیم با شرمندگی زندگی کنیم ، من یکی که نمیدانم ، اگر هرکداممان قدمی برداریم و همه بپاخیزیم در راه جهاد حرکت های بزرگی انجام می شود .

داستان حواشی بسیار زیبای دیدار مقام معظم رهبری را با جانبازان بالای 70 درصد بخوانید با عنوان

همدلی جانباز ها با آقای جانباز

جاهایی از متن و داستان آدم ناخودآگاه اشکش جاری می‌شود ، خصوصا برای دل سنگی مثل من ...

درجایی جانبازی به آقا می گوید ما منتظریم شما دستور جهاد بدهید که باهمین وضعیت مجدد پا به رکاب باشیم ، آقا می گویند ما که دستور جهاد داده ایم ، اما نه جهاد نظامی ، بلکه جهاد علمی ، تبلیغی ، روحیه ای و ...

آهای بچه مومن که عکس آقا رو روی گوشیت داری ،‌ عکس پروفایلت داری و ...

بسم الله بیا وسط میدون و عمل کن ،‌ زندگی هامون باید یه کم رنگ و بوی این جهادها رو بگیره ، نظم زندگیمون باید کمی بهم بریزه تا بتونیم پیشرفت کنیم ، تا بتونیم گامی به جلو برداریم و امروز باید جهادی و بسیجی وار عمل کنیم

یاعلی مدد