طی قرن معاصر، بی حرمتی های بسیاری از سوی حکومت عربستان بر ضد زوار شیعه ی ایرانی ، روا داشته شده ، از هتک حرکت و تحقیر گرفته تا محکومیت به مرگ!
72 سال پیش، اما اتفاقی تلخ به وقوع پیوست. ابوطالب یزدی که از وی به نام ابوطالب اردکانی نیز یاد می‌شود، جوانی ایرانی بود که در سال ۱۳۲۲ در حین انجام طواف در مسجدالحرام دچار حالتاستفراغ شد و توسط ماموران عربستان سعودی دستگیر و به اتهام قصد آلوده کردن خانه خدا، در دادگاه محاکمه و سپس اعدام شد.
خبر قتل وی باعث واکنش‌های شدید مردم و علما در ایران و عراق و سایر کشورهای اسلامی شد و همچنین فشار مراجع عظام تقلید، موجب قطع ارتباط دیپلماتیک ایران و عربستان و امتناع ایران از فرستادن حجاج برای چهار سال گشت.
حادثه
ابوطالب یزدی در سن ۲۲ سالگی در سال 1322 خورشیدی همراه همسرش در مراسم حج شرکت کرد.
وی پس از انجام عمره تمتّع، پس از وقوف در عرفات و مشعر و منا وارد مسجدالحرام شده و مشغول طواف می‌شود. وی در این هنگام دچار استفراغ شد و برای آلوده نشدن زمین آن در دامان احرام خود ریخت، مراقبت کرد تا روی زمین نریزد. اشتباه او این بوده که در این حال از کعبه فاصله نمی گیرد و با حمل این مواد به طواف ادامه می دهد. عده‌ای از حجّاج که برخی از آنها مصری بودند وقتی ابوطالب را با آن حال مشاهده می‌کنند، با این تصور که وی به قصد آلوده کردن مسجدالحرام نجاست به همراه خود آورده است، به وی حمله کرده و کتک سختی به او می‌زنند که به ناچار دامن احرام از دست او رها می‌شود و قی روی زمینِ حرم می‌ریزد. پس از آن شرطه‌های حرم وی را دستگیر کرده به همراه برخی دیگر از طواف کنندگان، در دادگاه حاضر و علیه وی شهادت می‌دهند که او قصد آلوده کردن حرم و کعبه را داشته است. بسیاری از حجاج ایرانی و عراقی و دیگران شهادت دادند که وی در نتیجه بیماری و گرمای هوا حالت استفراغ به وی دست داده بود. ولی قاضی حکم اعدام او را صادر کرد.
حادثه در روز ۱۲ ذیحجه رخ داده بود و وی در روز ۱۴ ذیحجه گردن زده شد.
واکنش‌ها
پس از رسیدن خبر قتل ابوطالب، موجی از خشم و ناراحتی و اعتراض در میان شیعیان جهان به وجود می‌آید.آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی که در کربلا مقیم بود واکنش شدید به حادثه نشان داد.اهالی نجف و کربلا اعتراضشان را با حادثه اعلام داشتند. در ایران عزای عمومی اعلام و در اکثر شهرها مجالس ختم برگزار گردید. دو خواهر وی در مدّت کوتاهی در اثر اندوه حادثه جان خود را از دست دادند.
در پی این حادثه، براثر فشار بی امان مراحع عظام تقلید، رابطه دیپلماتیک ایران و عربستان سعودی قطع گردید و به مدت چهار سال ایران از اعزام حجاج به مکه خودداری نمود.
تجلی سبزواری در آن دوران در مثنوی بلندی به نام "طالب نامه" خطاب به سعودی ها چنین سرود:
ای رئیس دولت نجد و حجاز! /
ای ندانسته حقیقت از مجاز! /
شرط مهمانداری و رسم صفا /
قاعده احسان و آئین وفا /
در عرب گردن زدن یا کشتن است؟ /
در میان خاک و خون آغشتن است؟/
بر شما طالب مگر مهمان نبود؟ /
زائر آن کعبة الایمان نبود؟ /
شیعه بود، اما به دین کافر نبود /
منکر قرآن و پیغمبر نبود /
تدخلن المسجد ان شاء آمنین /
نیست این آیت ز قرآن مبین؟ /
منبع:
روز نو
هرچی خدا بخواد همون میشه ، نه اون که ما میخوایم
در این که با زوار بد رفتاری میکنن شکی نیست
در این که این فاجعه به بار اومده هم شکی نیست و هم باید افرادی که این کار رو کردند سخت مجازات بشن و هم کشور عربستان تضمین ادامه برگزاری حج رو بده
اما اگه عمره تعطیل بشه هم اتفاق خاصی به نظر من نمی افته ، کما این که نظر رهبر عزیز هم این است که به مشکلات داخلی رسیدگی شود با هزینه عمره ها
اما از منظر دیگه هم باید به این موضوع نگاه به و اون هم اگر ما انصراف بدیم از رفتن به حج باید خسارت هتل ها ، پروازها و ... را ما بپردازیم و نیروهایی که بسیار زیاد هستند بیکار می شوند
البته اگر این اتفاقات باشد بهتر است که این خسارات را بپردازیم و دیگر کسی نرود ..