این روزها به پیامبر خوبی ها توهین شد، در کمال وقاحت...

و در این میان کسانی میایند و نطق میکنند که "ایها الناس! زمان خودِ پیامبر هم وقتی شکمبه ی شتر و خاکستر تنور بر سرشان می ریختند، ایشان برای آن افراد دعا می کردند... حالا چرا با یک کاریکاتور مسخره، ما باید این همه به هم بریزیم و اعتراض کنیم و ...؟؟"

جواب اینان که میخواهند سر مردم را زیر برف کنند، این است:

در آن زمان و آن اهانت ها، مسئله شخصی بود و شخص پیامبر مطرح بودند، که ایشان هم گذشت کرده و با بزرگواری برای آنان دعا هم می کردند... اما اکنون مسئله اهانت به شخص نیست! اهانت به اسلام است و به مقدسات ما... و این یک مسئله ی بسیار بسیار اجتماعی است!!

حتی در همان زمان هم وقتی شخصی در مسجد الحرام شکمبه ی شتر بر سر ایشان ریخت زمانی که در سجده بودند، حضرت دیگر آن گذشت قبلی را نشان نداده و نزد عبدالمطلب شکایت بردند و عموی بزرگوارشان نیز همراه با حمزه سیدالشهداء به اعتراض به حرم رفته و آنها را مواخذه کردند -فوقع ما وقع...-

ضمنا از رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) داریم: باید کشت کسی را که دین و مقدسات را به هجو و سخره می گیرد، ولو در حریم امن باشد و دست به پرده ی کعبه انداخته باشد...

ای خدای محمد!

یاری مان کن در روز محشر، شرمنده ی جمالش نباشیم...