یاقدیر
نوشته بود :
راه سعادت با آسفالت سکوت هموار میشه
قشنگ نوشته بود، خیلی از موارد، دعواها، مشاجرات و نزاعها با سکوت حل میشه اگه طرف توی سکوت آسفالت نشه
سکوت اکسیر خوبیه، اوستای ما همیشه به ماها تاکید میکرد که یه سنگ بنداز توی یه قوطی خالی شیرخشک تکون بده ببین چقدر سر و صدا میکنه، ولی همون قوطی رو پر کن از سنگ ریزه و لبالبش کن تکون بده هیچ صدایی نمیده
میگفت آدمی که پر باشه صدا نمیده، سر و صدا برای آدمهای توخالیه
بقول جناب صائب:
از حرف و صوت زیر و زبر بود حال ما
مهر سکوت بر لب گویا گذاشتیم...
الهی قوطی سکوت ما لبالب باد.