آروم آروم جلو میری...

فقط مجازی تا جائی پیش بری که موجب آزار حتی یه زائر هم نشی...

-سلام آقا...

یهو جمعیت موج بر میداره و تو را با خودش میبره...

میفتی تو جمعیت...

در حال له شدنی...

نه راه رفت داری و نه راه برگشت...مگر اینکه جمعیت تکونی بخوره...

با موج بعدی، چند قدم میری جلو...

روضه منوره است...

-سلام آقا...

خدایا به حق آقا....

هر چی دعا بلدی می خونی...

هر چی التماس دعا گفتند میگی...

جمعیت در حال انفجاره.. کم مونده از فشار جمعیت، قفسه سینه ت خورد بشه....

بعضی ها فحش میدن!!!  یکی میگه بلند صلوات...

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم...

یکی دیگه که قدرتش بیشتره، جمعیت را هل میده و یه موج دیگه ایجاد میشه...

دوباره یه سری فحش میدن!!!

اونقدر فشار جمعیت زیاده که دیگه نفست بالا نمیاد..فقط زیر لب زمزمه می کنی...خدایا به حق آقا...

جمعیت موج برمیداره...

یهو خودت را در جلوی ضریح می بینی...

برخی ضریح را گرفته اند و ضجه می زنند...

خادم ها، می خوان جداشون کنند تا راه باز بشه برای بقیه...

حالا نوبت توست...دست دراز می کنی..

نوک انگشتانت، خنکای ضریح را حس می کنه....

همین...

تفکر نوشت:

باید همیشه خودت را در  محضر امام تصور کنی و البته ادب نگه داری....

حتی اگه دستت به ضریح هم نخوره، مهم نیست...تو در حدی مجازی بری جلو که موجب آزار یه زائر هم نشی...

کاش همینقدر که اشتیاق زیارت داریم، اشتیاق رسیدن به امام را داشته باشیم...

پی نوشت۱:

برای سلامتی و فرج امام زمان ارواحنا لتراب مقدمه الفداء و عاقبت به خیری همه مون صلوات

 

پی نوشت۲:

اینترنت ما که نفتی بود الان دیگه داغونه...ظاهرا حال اینترنت کلا این روزها خوب نیست...

 

پی نوشت3:

از همین تریبون! ایام محسنیه را ممنوع می کنیم...