چند روز پیش یه نمایشگاهی رفته بودیم از صنایع دستی...
یکی از غرفه ها، مربوط میشد به استاد زبردستی که هنرش معرق کاری با فلز بود...بسیاری از سخنان امیر المومنین علی سلام الله علیه و آله و آیات قرآن را با این هنر نمایش داده بود....
یکی از آثار، یه صفحه دایره ای شکل و به صورت عمودی بود که در دو طرف اون آیات قرآن قرار داشت.. و زیر این صفحه، سه رنگ پرچم ایران...
گفت می خواستم بگم کشور ایران زیر سایه قرآنه....
گفت این اثر را خیلی دوست دارم و صرفا برای نمایش و نه فروش آورده ام.....مگر اینکه کسی بهم سفارش بده براش بسازم...چون اگه اینو دادم دیگه برای خودم نمی سازم و پشت گوش می اندازم....

دیدم حرف حق جواب نداره....فقط خندیدم و تائید کردم....

جاهلان گمان کرده اند که اگه پول هیئت را صرفاً برای نیازمندان مصرف کنند کار درستی انجام میدن...
یه بنر و یه پارچه سیاه و اعلام اینکه آقا امسال تمام مخارج هیئت ما صرف امور نیازمندان میشه!!!..هیئت "فدائیان! عباس"
چهارتا قلم کالا هم گذاشته اند که مثلاً بقیه را ترغیب کنند به این کار!!!

غافل از اینکه از دشمن رودست خورده اند....
طرف وقتی میاد به مجلس حسین سلام الله علیه و آله، هر چه قدر هم خودش نیازمند باشه میگه آقا این پول همه دارائی منه، میدمش برای امام حسین که شاید این ناقابل را از ما هم قبول کنه....بعد هم میشینه تو مجلس و با حضرت درد دل می کنه...چه بسا حاجت روا میشه...اصلا حاجت روا هم نشه، چهارتا دوست و آشنا پیدا می کنه کلی برای امام، دسته جمعی عزاداری می کنند و لذت می برند...
چه بسا با تعالیم دین و هدف قیام اباعبدالله بیشتر آشنا میشه...
اصلا اینها را بذار کنار...چه بسا طرف میاد در مجلس و حُر بر می گرده...

اما حالا تصور کن همون بنر و پارچه سیاه و نهایتا یه مداحی پشت بلندگو و چند تا قلم کالا...
هی نگاه می اندازه به اقلام و میگه می خوام برم کمک کنم اما خب چه کمکی کنم که خیلی هم به ضررم نباشه!!
اول منفعت خودش را در نظر می گیره بعد اون نیازمند را....در حالی که در مجلس حسین، طرف معامله اربابه....تو اصلا عشق می کنی که بری کمک کنی ولو نگاهی بهت نکنند...

بنابراین دشمن چون نمی تونه مستقیم بگه مجلس حسین، تعطیل...میگه بابا به نیازمند کمک کن!! "حسین، بیش از آب، تشنه لبیک بود"
قطعا تشنه لبیک بود...هنوز هم هست...اما لبیک یا حسین، خلاصه نمیشه به کمک مالی کردن به نیازمندان...
لبیک یا حسین در مرحله نخست یعنی لبیک یا امام زمان...لبیک یا نائب امام زمان...
یعنی هر چی تو بگی، من بگم چشم...
نه اینکه هر چی دشمن بگه، اطاعت کنم...


حضرت ابالفضل سلام الله علیه را همه به دست راست امام حسین بودن می شناسیم...اوج شجاعت و مهربانی و بصیرت...
خودشون را کشتند که قمر بنی هاشم را بکشونند سمت خودشون، نتوستند...
حالا طرف خودش را فدائی عباس می دونه اما عَلم یزدیان را بلند می کنه....وا اسفا...

پی نوشت:
برای عاقبت به خیر هم دعا کنیم...