تا چند سال پیش نمی دونستم چنین پدیده ای اصلا وجود خارجی داره یا نه؟ ! فقط از اصطلاحش استفاده می کردم و اتفاقا خیلی اصطلاح بامزه ای بود...
بعدها دیدم نه بابا...واقعا چنین داستانی، واقعیت داره...
بعد دیدم در عین شگفتی، چقدر هم می تونه روی افکار و رفتار ما آدم ها تاثیر بذاره...به طوری که حتی می تونه اعصابت رو بریزه به هم...
یا حضرت عباس...
این دیگه چیه؟
یه کم حدس بزنید ببینیم چیه(لبخند)
خب تشکر می کنم از دوستانی که تلاش کردند نتیجه را حدس بزنند...
راجع به قمر در عقرب خودتون زحمت بکشید بخونید چون خیلی جالبه..فقط یه مطلبی عرض کنم که در ایام قمر در عقرب، خواندن آیت الکرسی و صدقه دادن خیلی سفارش شده...
حالا می رسیم به اصل ماجرا! که جناب قمر! (ماه) باشند..
تا اونجایی که یادمه ماه، ۵۰ برابر کوچکتر از زمینه و از خودش نوری نداره و نور خورشید را منعکس می کنه اما همین ماه شیطون بلا، چه ها که نمی کنه...از اثری که روی برخی آبها داره و موجب مد شدن اونها میشه تا ماه گرفتگی نوزادان (البته خورشید گرفتگی هم داریم که خیلی کمه) تا همین قمر در عقرب!
اما ایشون باز هم محبوبه...چرا؟ چون در تاریکی، راه گشاست....
خورشید وقتی در آسمونه همه جا را نورانی می کنه...اونقدر که اصلا فراموش می کنی منبع نوره اما ماه فرق داره...
نور خورشید را میگیره ولی با همون نور کم، سعی می کنه شکل خورشید بشه...گر چه شیطنت هم می کنه اما باز هم بابت خوبی هاش محبوبه...می گذریم ازش...می بخشیمش..حتی اونقدر که از تابشش حرف می زنیم و مهتاب را دوست داریم از شیطنتهاش حرفی به میون نمیاریم..اصلا نمی دونیم چنین شیطنتی هم داره...
تفکر نوشت:
باید ماه شد...
باید نور آفتاب را منعکس کرد...ولو اینکه بدی داری اما تلاشت را باید بکنی که ماه شوی...تا مهتاب باشی در دل تاریک
فردا سالروز شهادت حضرت باقرالعلوم امام محمد باقر سلام الله علیه و آله است...
چقدر شبیه امام، در مسائل علمی، کوشا هستیم؟
فتامل
صلوات
حوا ...
