سکانس اول:
داشتم فکر می کردم اگه این چندتا کار رو انجام بدم دیگه به فلان خواسته ای که خیلی برام مهمه میرسم...
با خوشحالی صفحه گوشی رو ورق زدم
نهج البلاغه حکمت 310:
ایمان بنده ای راست نباشد مگر این که اعتماد او به آنچه در دست خداست بیشتر از آن باشد که در دست خودش است.*
یخ شدم...
به خودم تلنگر زدم:
ببین خدا مدبر همه چیزه ها... به کار خودت مغرور نشو...
**
سکانس دوم:
داشتم فکر میکردم اگه این کار رو بخوام انجام بدم اینهمه مانع جلومه ها... میترسم از موانع...دست تنهام... باید فرصت هام رو خیلی مغتنم بدونم...شاید خیلی اذیت بشم و ... خلاصه داشتم دو دو تا چهارتا می کردم که چه کار کنم...
بعد رفتم سراغ گوشی ام
ویجت نهج البلاغه
باز حکمت 310:
ایمان بنده ای راست نباشد مگر این که اعتماد او به آنچه در دست خداست بیشتر از آن باشد که در دست خودش است.
این بار لبخند زدم...
ببین مولا چی داره بهت میگه...
اعتماد کن به خدا
هم وقتی تدبیر میکنی، برنامه می ریزی و احساس قدرت می کنی
هم وقتی می ترسی و اضطراب داری از جلو رفتن...
باور کن
خدا هم از توانایی هات بزرگتره
هم از ضعف هات...
الله اکبر
الله اکبر.....
*لایَصْدُقُ إِیمَانُ عَبْدٍ
حَتَّى یَکُونَ بِمَا فِى یَدِ اللَّهِ أَوْثَقَ مِنْهُ بِمَا فِى یَدِهِ
**
رزمنده
