بعد از اینکه واقعه ی عاشورا رخ داد، خیلی ها به خودشون اومدند و اظهار پشیمانی کردند...حتی توابین شکل گرفت...نمی خوام بگم این ندامت ها در پیشگاه خدا، اجری نداره ...نه اصلاً..اما می خوام عرض کنم در مقایسه با کاری که 72 نفر کردند، شاید هیچ باشه...به قول اون بنده خدا که گفت "تقوا و بصیرتت سر جای خودش ،اما عمل به موقع هم باید داشته باشی وگرنه تقوا و بصیرت به تنهائی نمی تونه مانع تو بشه که شب عاشورا، حسین را تنها نذاری..."
حالا عاشورا تمام شد....برخی حادثه را درک کردند و برخی فهمیدند...
و دسته سوم کسانی بودند که در درک و فهم اون لنگ می زدند....
سوال اینجاست...دشمن با این سه دسته، چه برخوردی می کنه؟
