ما شیعیان منتظر ظهور حضرت یقیة الله "م ح م د" بن الحسن العسگری هستیم

منتظر ظهور انفسی و ظهور آفاقی حضرت

ظهور انفسی: یعنی حقیقت امامت و حقیقت جان و سِرّ حضرت بقیة الله برای ما به صورت یقینی و شهودی ادراک بشه (به اندازه سعه وجودی خودمون) منتها باید این ادراک به صورت یقینی و شهودی باشه... تا ظهور امام در نفس ما اتفاق بیافته... به صرف فهم مفهومی، ظهور به این معنای انفسی اتفاق نخواهد افتاد. چه بسا حقیقت امام و امامت رو به لحاظ مفهومی برخی از محققین صهیونیستها بهتر از خیلی از ما شیعیان بدونن. اما اون نحوه دانایی و شناخت مفهومی حضرت به معنای ظهور انفسی ایشان نیست 


ظهور آفاقی: هم یعنی امام زمان با بدن عنصری و طبیعی خود در بین مردم ظاهر بشوند و مردم هم همه ایشان را ببینند و چهره مبارکشان رو از جاهل تا عالم بتوانند زیارت کنند و آگاه هم باشند که این چهره مبارک ، چهره حضرت بقیة الله هست. و امام با حضور خود در بین مردم حکومت جهانی تشکیل میدهند و ... شکر خدا ین بخش رو مردم به خوبی میشناسن و نیازی به توضیح نیست...


امام حسین (ع) امام زمان عصر خودشان بودند ... کوفیان ظهور انفسی امام حسین رو درک نکرده بودند اما ظهور آفاقی حضرت رو درک کرده بودند و واقعه کربلا هم به خاطر ادراک نکردن ظهور انفسی امام  توسط عموم امت بود...


من میخوام بگم ظهور افاقی یک امام وقتی به نتیجه الهی اش منتهی میشه که امت اون امام به ظهور انفسی امامشان رسیده باشند یعنی برای تحقق وعده الهی و تحقق هدف خدا از خلقت انسان و تمام نظام آفرینش که همون معرفت الله و معرفت دین خدا هست مردم باید به ظهور انفسی امام زمانشان برسند... لذا از این جهت ظهور انفسی مقدم و اولی و اصل هست بر ظهور آفاقی...

حضرت م ح م د بن الحسن العسگری هم آخرین ذخیره الهی هست و اون هدف غایی آفرینش باید توسط این امام تحقق پیدا کنه...

لذا اگر هم بحث گستراندن عدل الهی توسط حضرت میکنیم... اگر بحث برچیده شدن بساط ظلم توسط ایشان میکنیم... اگر بحث حکومت جهانی توسط امام میکنیم... اینها همه اهداف فرعی ظهور هستن... و هدف اصلی ظهور امام زمان ظهور دادن حقایق و اسرار دین و آفرینش هست... و رساندن انسانها به معرفت الله...


از این جهت میگیم ظهور انفسی اصل هست... یعنی تا مردم اهمیت ظهور انفسی رو درک نکنن و در این وادی قرار نگیرن ظهور آفاقی هم اتفاق نخواهد افتاد... 

توجه داشته باشید من نمیگم برای ظهور آفاقی حضرت تلاش نکنیم... اتفاقا برعکس... وقتی اصل برای ما میشه ظهور انفسی، فعالیتهای ما در باب ظهور آفاقی رنگ و روی دیگه ای میگیره... مثلا شما فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی میکنید برای ظهور آفاقی امام زمان... خیلی هم خوبه و به نظر من واجب هم هست... اما وقتی اصالت رو به ظهور انفسی حضرت میدید نوع فعالیتهاتون فرق میکنه... من یه مطلبی در مورد فعالیتهای مسجدی و بسیجی نوشتم اینجا بخونید... این یه مثال بود از فعالیتهایی که برای ظهور آفاقی حضرت میکنیم.... شما در مصادیق دیگه این اصلی که من توی اون مطلب گفتم رو پیاده کنید 


اما برای ظهور انفسی باید چکار کنیم؟

به نظر من برای وصول به این امر ، هیچ کاری مهمتر از خودشناسی و خود سازی نیست...

ما وقتی خودمون (نفس ناطقه انسانی) رو نشناسیم نه میتونیم خدا رو بشناسیم نه امام رو... نفس ناطقه انسان چه حقیقتی هست؟

وقتی میگیم اگر امام نباشه کل نظام آفرینش وجودشون رو از دست میدن... داریم از قدرت نفس ناطقه انسان حرف میزنیم... یه جسم هفتاد کیلویی یا شصت کیلویی چه حقیقتی در درون داره که کل نظام آفرینش که بی انتها هست قائم به وجود این جسم شصت هفتاد کیلویی هست؟

بعد براتون سوال پیش میاد که اگر کل آفرینش قائم به وجود امام هست پس خدا چکاره هست؟...

بعضیا چون نفس ناطقه انسان رو نشناختن به حکما و عرفایی که این حرفها رو میزنن حمله میکنن که شما امام رو در حد خدا بردید بالا...

خب نفس رو نشناخته... چون نفس انسان رو نشناخت خدا رو هم نشناخت... امام رو هم نشناخت...


بریم خودشناسی و خودسازی کنیم... چطور؟ همه چیز رو دین و شرع و اخلاق به ما گفتن... کمی تفکر کنیم متوجه میشیم...

البته خودشناسی کردن و خودسازی کردن به معنای فعالیت اجتماعی نداشتن و منزوی شدن نیست...

خواهش میکنم با تامل بخونید و زود حکم ندید...