اگر ما به امام زمان (ع) ایمان بیاوریم هر لحظه حضور او را در کنار خود احساس می کنیم . امام کسی نیستند که ما بخواهیم زیاد به دنبال ایشان بگردیم . ما به دنبال ایشان می گردیم از این جهت که به غیبتشان اعتراض کنیم . ولی هر لحظه باید حضور ایشان را احساس کنیم . حضرت امام خمینی بسیار حضور امام زمان (ع) را احساس می کردند ...

 دو بار حضرت امام در صحیفه ی خود فرمودند که کاری نکنیم امام زمان (ع) بخاطر ما نزد خدا شرمنده شود . یکی از این دوبار دلیل آن را توضیح می دهند:


 می فرمایند : وقتی که یک غلام کار خطایی انجام دهد ، ارباب او نزد اهل محل سرافکنده می شود . ما غلامان حضرت هستیم. اگر کار خطایی انجام دهیم امام زمان (ع) بخاطر ما نزد خدا سرافکنده می شود . این سخنان یک عارف ، سیاستمدار و یک انسان فوق العاده عاقل است . انسانی که فوق العاده اهل دقت و معنویت است . این سخن یک فرد عوام نیست . چقدر ایشان حضور امام زمان (ع) را در کنار خود حس می کند . اگر امام زمان (ع) هر شب برای ما طلب مغفرت نکنند، به این سادگی ها ما دیندار باقی نمی مانیم . یکی از آثار ایمان ، احساس حضور است . ایمان به امام زمان (ع) یعنی احساس حضور و معیت . کسی که نسبت به امام زمان (ع) یعنی ابر قدرت عالم احساس حضور کند ، انسانی آرام ، متین ، سیراب و سرشار می شود . پدر و مادری که در خانه به راحتی ناراحتی ها و گرفتاری های خود را ابراز کرده و در آن ها غرق می شوند ؛ نشان می دهند که از ایمان خبری نیست . این افراد فرزند خود را بی ایمان بار می آورند . اگر کسی واقعاً خدا و امام زمان (ع) را داشته باشد می داند که این مشکل حساب شده به او رسیده و طرحی در پشت سر آن است . شاید برکت دیگری از جای دیگری برای او گشوده شود .


استاد پناهیان

***********************

سیم خاردار 42 : زیاد به یاد امام زمان روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء نبودم.

این جمله شهید بلورچی خیلی منو به فکر فرو برد و دچار افسردگی شدم ... ایشون میگن "زیاد" به فکر امام زمان نبودم و این رو جزء گناهانشون حساب میکنند ... وای به حال ما که روزامون شب میشه و شبامون روز میشن و حتی یه بار هم به فکر امام حی و حاضرمون نمیفتیم ...امام مهربونی که هر شب برای ما استغفار می کند ... کاری نکنیم امام زمان (ع) بخاطر ما نزد خدا شرمنده شود ...


یه صحبت جالب از حاج آقای رنجبر درباره امام زمان دیدم که بازم منو خیلی به فکر فرو برد :

دین خدا سراپا لطف است . سراپا لطیف است . دقیقا مثل گل نرگس است . شما گل نرگس را دیده اید . هیچ تیغی ندارد . به امام زمان گل نرگس می گویند . یک جهت به خاطر مادرشان است ولی یک جهت هم بخاطر این است که وقتی این مرد پا به عرصه عالم می گذارد ، هیچ رنجی با خودش به همراه ندارد . سراسر رحمت است . مایه آسایش و آسودگی خیال بندگان خداست . به همین خاطر مردم او را روی چشم می گذارند ...

امام زمان گل نرگس است و دین هم دقیقا ، شبیه امام زمان است . یعنی مثل گل نرگس هیچ تیغ و تاری ندارد . مثل حریر است . ولی متاسفانه ما آن را جوری عرضه می کنیم که حریر نیست مثل برزنت می ماند . برزنت خشک و خشن است و هیچ کس از برزنت کت و شلوار درست نمی کند . یک کاربرد خاصی دارد . مثلا برزنت را روی وانت می کشند تا اثاثیه محفوظ بماند و باد و باران در آن نفوذ نکند . یا در صحرا از برزنت چادر درست می کنند تا از گزند باد و سرما و باران در امان باشند . متاسفانه برای بعضی از افراد ، دین این وضعیت را دارد . هرگاه گرهی در کارهایمان می افتد یک حادثه ای و طوفانی از بلا برمی خیزد ، دست به آسمان می شویم و سراغ دین می رویم . سراغ تسبیح ، سجاده ، نماز ، حرم امام رضا ، نذر و نیاز می رویم . این بخاطر بدعرضه کردن دین و کج فهمی ما است...